M/S Chrobry - ostatni transatlantyk międzywojennej Polski cz.2 > ARGENTYNA, BOLIWIA, CHILE, URUGWAJ

„Chrobry nie miał wad. Z siedmiu naszych transatlantyków był najlepszy. Zwrotny jak
luksusowa motorówka, w sztormach wspinał się na fale, a nie przyjmował ich na pokład. (...)
Wnętrza i pomieszczenia statku były udane zarówno pod względem artystycznym, jak i użyteczności na co dzień. Miał niedościgniony przez inne nasze transatlantyki urok czegoś bardzo doskonałego. ” - tak w „Szamanie morskim” napisał o Chrobrym Karol Olgierd Borchardt.

Przez kilku miesięcy jakie minęły od narodzenia się pomysłu odnalezienia potomków pasażerów rejsu Chrobrego mieliśmy pełne ręce roboty. Zabraliśmy się do przygotowań właściwie bez żadnej wiedzy w tym temacie. Chcieliśmy przygotować podróż, która miałaby głębszy wymiar. Chcieliśmy również odbyć całą trasę po Ameryce Południowej na motocyklach.
W pierwszej wersji planowaliśmy ich zakup na miejscu w Argentynie. Niestety ten pomysł upadł po poznaniu procedur zarejestrowania tam pojazdu przez obcokrajowca. Po prostu zajęłoby nam to zbyt dużo czasu, którego nie mamy zbyt wiele. Wypożyczenie motocykli jest z kolei zbyt kosztowne i nie opłacalne na prawie trzy miesiące jakie spędzimy w Ameryce Południowej. Pozatym przemieszczanie się pomiędzy państwami (Argentyna, Chile, Boliwia) wyklucza tą możliwość.
Pozostało nam przetransportowanie motocykli z Polski. Rozważaliśmy dwie opcje: morską i lotniczą. Obie z naszego punktu widzenia mają wady. Lotnicza jest dosyć kosztowna. Morska nie daje gwarancji terminowego dostarczenia ładunku, a w dodatku w obu przypadkach trzeba przygotować skrzynie do transportu naszych pojazdów.
Plan ewoluował przez kilka miesięcy. Aż znaleźliśmy w naszym przekonaniu optymalne rozwiązanie. Popłyniemy statkiem ro-ro z Hamburga do Montevideo razem z motocyklami. Około miesięczna podróż na Grande Costa D’Avorio, będzie analogią do dziewiczego rejsu MS Chrobry. Pozwoli nam tez wyciszyć się i odpocząć przed podróżą po Ameryce.
Część organizacyjna naszego wyjazdu właściwie już za nami. Nie obejmuje ona przygotowań motocykli, które zakupiliśmy jesienią. Po długich dyskusjach i konsultacjach zdecydowaliśmy się na dwa jednakowe modele BMW F650. Teraz czekają na dodatkowe wyposażenie, przegląd techniczny i wymianę wszystkich budzących wątpliwości elementów.
Wraz z rozpoczęciem sezonu motocyklowego na wiosnę planujemy odbycie kilku kilkudniowych wypadów w Polskę w celu doskonalenia umiejętności i testowania sprzętu biwakowego.
Równolegle do wszystkich prac organizacyjnych, realizujemy główny cel – poszukujemy potomków pasażerów Chrobrego. Prace nad tym trwają w dalszym ciągu. Poszukiwania rozpoczęliśmy w Archiwum Narodowym w Gdańsku. Dotarliśmy do dokumentów dotyczących budowy, odbioru i testów morskich Chrobrego. Przede wszystkim znaleźliśmy listę pasażerów jego dziewiczego rejsu. Kolejnym punktem było mozolne i pracochłonne przeszukiwanie Internetu. Pisanie do organizacji polonijnych i ambasady w Buenos Aires. Na dzień dzisiejszy udało nam się skontaktować z dwiema osobami, których przodkowie płynęli MS Chrobrym. Niestety nie wiemy jak rozwinie się ten kontakt i czy zaowocuje ciekawymi wiadomościami. Mamy zapewnienie, że jeden z synów pasażera chętnie podzieli się z nami swoimi wspomnieniami z tamtych lat.
Chcemy również, aby rozmowy z Polakami w Ameryce Południowej, które mamy nadzieje odbyć w czasie naszej podróży, mogły znaleźć zaistnieć również w Polsce. W tym celu staraliśmy się o uzyskanie patronatów medialnych. Bardzo cieszymy się ze współpracy z portalem Globtroter. Poza tym zainteresowaliśmy naszym pomysłem lokalne, pomorskie portale internetowe oraz prasę.
Projekt realizowany jest pod patronatem Prezydenta Miasta Gdyni. Dziękujemy wszystkim za zainteresowanie i poparcie.
Chcielibyśmy również podziękować firmom Modeka Polska, oraz Motorismo które wspierają nas w realizacji wyprawy. Wyposażeni w ubrania i akcesoria motocyklowe wysokiej klasy będziemy mogli czuć się bezpiecznie i komfortowo.