Shinbyu w Yaza Mani Sula Kaunghmudaw (znanej też pod nazwą Pagoda Kaunghmudaw) w Sagaing

zdjęciemapa

Myanmar (Birma), W oczekiwaniu na ceremonię nowicjatu (Shinbyu) w Yaza Mani Sula Kaunghmudaw (znanej też pod nazwą Pagoda Kaunghmudaw) w Sagaing 12 km na zachód od Mandalaj (Myanmar).

Procesja i ceremonia Shinbyu jest bardziej świeckim wydarzeniem. Można ją podzielić na dwa etapy. Pierwszy, świecki charakteryzujący się głośną muzyką , procesją na koniach przez wieś, przepychem, różnorodnością jedzenia, kwiatami, wspaniałymi regionalnymi strojami i dużym kolorowym namiotem, gdzie po zakończeniu procesji odbywa się uroczystość, obiad i wiele przemówień. Czasami bogate rodziny lub rodziny, które nie mają męskiego potomka wspierają finansowo biedne rodziny, których nie stać na uroczystość. Chłopcy wspieranych rodzin, a także sieroty są również zapraszani do udziału w ceremonii.

Ceremonia Shinbyu trwa dwa dni. W dużych miastach słonie, konie i krowy zaprzągnięte do kolorowych powozów są zastapione przez wspólczesne samochody ciężarowe z udekorowanymi kolorowymi pomponami i kwiatami drewnianymi fotelami na pace, przez co procesja bardziej przypomina kolorowy konwój złożony z samochodów ciężarowych, osobowych i motocykli. Dlatego najciekawsze pod względem folklorystycznym uroczystości Shinbyu odbywają się zawsze na wsiach i w miałych miasteczkach gdzie odbywa się ona zawsze w tradycyjny sposób, z udekorowanymi słoniami, końmi, krowami.
W trakcie procesji na jej czele idą chłopcy ubrani w biale szaty (tak było w Sagaing i jego okolicach gdzie spotkałem trzy procesje) lub w innych regionach Birmy są oni ubrani w kolorowe regionalne szaty i chronieni przed słońcem przez barwne parasole będąc prowadzonymi konno przez wieś. Następnie za nimi idą ich rodziny, rodzice w kolorowych jedwabiach niosąc szaty dla nowicjuszy, potem siostry lub młode wiejskie dziewczęta niosące kwiaty lotosu i pudełka z prezentami.

Drugi dzień uroczystości Shinbyu jest bardziej związany z klasztorem, gdzie chłopcy pozostają po ceremonii przez co najmniej siedem dni. Rodziny w zamian wspierają klasztor ofiarując jałmużnę, jedzenie i pieniądze. W zależności od sytuacji finansowej rodzin procesja kończy się w klasztorze, czasami w specjalnym kolorowym namiocie ustawionym specjalnie na tę okazję.
Na koniec drugiego dnia, po długich godzinach przemówień, procesji i modlitwach już w klasztorze mnisi golą głowy chłopców (zawsze przez sukno tak by nie było bezpośredniego kontaktu mnicha z kandydatem do nowicjatu). Następnie chłopcy i dziewczęta modlą się w języku Pali i proszą najstarszego mnicha w klasztorze o pozwolenie na nowicjowanie. Po modlitwie chłopcy dostają mnisie szaty. Nowi nowicjusze pozostają w klasztorze pod opieką mnichów przez co najmniej tydzień. Jest to jedyny sposób na poznanie buddyzmu i mnisi starają się jak najlepiej wykorzystać ich pobyt w klasztorze. Mnisi i chłopcy w tym czasie muszą przestrzegać ścisłych zasad klasztoru. Wstają z nowymi nowicjuszami o 5:00 rano, aby recytować skrypty w języku Pali. Chłopcy i dziewczęta zbierają jedzenie rano, uczą się jak medytować i mają tylko dwa posiłki dziennie, śniadanie i lunch o 11:30.

Często się zdarza, że chłopcy wstępują jako nowicjusze do klasztoru po raz drugi lub trzeci gdy już dorosną. Niektórzy pozostają dłużej w klasztorze, dwa lub trzy miesiące a w niektórych przypadkach pozostają w klasztorze przez całe życie...

Uroczystość Shinbyu nawiązuje do życia księcia Siddharthy Gautamy, który w wieku dwudziestu dziewięciu lat, pozostawil żonę księżniczkę Jasodharę i nowonarodzonego syna Rahulę udając się w poszukiwaniu ascetycznego życia i poszukiwanie prawdy osiągając stan pełnego oświecenia i od tego momentu zwanego Buddą (w wieku 35).