| Makao |
| |
 Odkąd portugalskie galeony zaczęły się tu pojawiać w XVw., Makao stało się pamiętnym miejscem spotkań różnych kultur. Na symbol miasta dobrze nadaje się katedra Świętego Pawła, której widowiskowo rozdrobnioną fasadę zaprojektował Włoch. Wybudowali ją Japończycy, po czym służyła Portugalczykom i o mało co nie zniszczył jej chiński tajfun.
 Aby obejrzeć wspaniały widok na miasto, trzeba się wspiąć w górę do pobliskiego Fortu Monte albo twierdzy Guia, gdzie znajdziesz XVII-wieczną rustykalną kapliczkę i najstarszą latarnię morską na chińskim wybrzeżu. Najbardziej historycznym miejscem sakralnym w mieście jest nadal czynna 400-letnia świątynia Kun Iam, wzniesiona dla uczczenia królowej niebios i bogini miłosierdzia. Jeżeli dodasz do tego fantastyczną kombinację kuchni portugalskiej i chińskiej, sławne nocne życie w kasynach oraz nastrojowe spacery po kocich łbach i zacienionych placach, to okaże się, że Makao jest doskonałym antidotum na kontynentalne Chiny i Hongkong. W lini prostej z Makao do Hongkongu jest 65km drogą morską.
|
| |
 O północy 19 grudnia 1999 roku MAKAO stało się częścią Chińskiej Republiki Ludowej jako Specjalny Region Administracyjny Makao (MSAR). Ten niewielki obszar, położony 70 km od Hongkongu i 145 km od Guangzhou, który przez przeszło 4 wieki był kolonia portugalską to niezwykle miejsce, gdzie spotykają się dwie odlegle kultury i cywilizacje: "Wschodu" i "Zachodu". |
| |
Obszar - 23,8 km kw.
Klimat - subtropikalny
Ludność - 453 733 (lipiec 2001)
Przyrost naturalny - 1,79% (2001)
Narodowości - Chińczycy (95%), Portugalczycy,
Religie - buddyzm (50%), rzymsko-katolicyzm (15%), inne (35%)
Języki - dialekt kantonski, portugalski
Ustrój
Specjalny Region Administracyjny Makao (MSAR) Chińskiej Republiki Ludowej
Szef rządu: Edmund Ho (od 20 grudnia 1999)
GDP -7,82 md USD (2000)
GDP na mieszkańca - 17500 USD (2000 szac.)
Wzrost GDP - 2% (2000)
Inflacja -1,8% (2000)
Bezrobocie - 6,6% (2000)
Waluta - pataka (MOP) skorelowana z dolarem Hongkongu 1 USD = 8,03 HK$ = 8,033 MOP
  Współczesna nazwa Makao (Macao) wywodzi się od popularnej wśród żeglarzy i rybaków chińskiej bogini, znanej jako A-Ma lub Ling Ma. Kiedy wyładowali tu pierwsi portugalscy żeglarze i spytali się o nazwę tego miejsca, usłyszeli odpowiedz: A-Ma-Gao (Zatoka Ma). Makao to po prostu skrót od Amagao. Makao posiada stabilny system polityczny, a status jako Specjalnego Regionu Administracyjnego gwarantowane jest przez jego konstytucje tzw. "Basic Law". Przewiduje ona, kontynuację systemu kapitalistycznego i statusu "wolnego portu" przez kolejnych 50 lat, funkcjonowanie na zasadzie "jedno państwo, dwa systemy", status niezależnego terytorium celnego.
|
| |
 Geografia - Specjalny Region Administracyjny Makao - cześć terytorium Chińskiej Republiki Ludowej, usytuowany jest w Delcie Rzeki Perłowej w poludniowo-wschodniej części wybrzeża Chin około 60 km na pd.-zach. od Hongkongu. W skład jego terytorium wchodzi Półwysep Macao oraz wyspy Taipa i Coloane. Półwysep jest połączony z wyspa Tajpa dwoma mostami, a obie wyspy łączy sztuczna grobla zwana jako Taipa-Coloane Highway. Najwyższe wzniesienie ma 170.6m wysokości i znajduje się na wyspie Coloane.
|
| |
|
Klimat - Makao znajduje się w strefie klimatycznej subtropikalnej pod wpływem klimatu monsunowego. Charakteryzuje się wilgotną i deszczową wiosną oraz latem i znacznie suchszą jesienią i zimą. Sezon tajfunów trwa od maja do października.
|
| |
|
Obszar - Całkowita powierzchnia Makao wynosi Macao 23.8km kw., w tym: Półwysep 7.8km kw,, Wyspa Taipa 6.2km kw., Wyspa Coloane 7.6km kw. odzyskany od morza lad pomiędzy wyspami 2.2km kw.
|
| |
Gospodarka Makao
 Po azjatyckim kryzysie finansowym, gospodarka Makao zaczyna wskazywać na oznaki ożywienia i wychodzenia z kryzysu, a w szczególności w sektorze turystycznym - jednym z najważniejszych elementów gospodarki enklawy - który zanotował znaczące i rekordowe wyniki. Gospodarka Makao rozwija sie w szybkim tempie od 1980 roku. Produkt Krajowy Brutto (GDP) wynosił 1287 mln USD w 1982 roku i wzrósł do 6150 mln USD. Średni dochód narodowy na jednego mieszkańca wynosił 14130 USD w 1998 roku. W ciągu wspomnianego okresu, najważniejszymi elementami rozwoju gospodarczego Makao stały się przemysł gier hazardowych, wyścigów konnych i psich, wytwórstwo, eksport, finanse i ubezpieczenie oraz handel nieruchomościami. Gospodarka enklawy opiera się na ponadto wolnym przepływie towarów (wolny port) i kapitału, braku ograniczeń celnych.
|
| |
 Wraz ze stagnacją sektora przemysłowego źródłami dochodu enklawy stały się usługi i turystyka. Od 1992 roku zyski z turystyki przekraczają dochody z eksportu. Sektor turystyczny oraz związane z nim usługi zatrudniają 30% pracującej ludności, generując 40% dochodu terytorium.
 Najważniejsi odbiorcy produktów z Makao to Stany Zjednoczone oraz kraje Unii Europejskiej (głownie Francja, Niemcy oraz Wielka Brytania), Chiny kontynentalne, Japonia, Hongkong oraz Australia (głownie tekstylia oraz zabawki). Z drugiej strony enklawa importuje podstawowe produkty konsumenckie takie jak żywność, napoje, tytoń - głownie z krajów Unii Europejskiej, Stanów Zjednoczonych, Chin oraz Japonii. Inne importowane produkty to surowce, półprodukty, paliwa oraz oleje.
|
Turystyka w Makao
  W 2000 roku całkowita liczba przyjazdów turystycznych do Makao wyniosła 9162212 osób - o 23,1% więcej niż w 1999 roku. Liczba ta przewyższa nawet rekord z 1996 roku kiedy Makao odwiedziło 8 151 055 turystów. Porównując z 1999 rokiem, całkowita liczba przyjazdów w 2000 roku droga morska wzrosla o 17%.
Do wielu atrakcji turystycznych Makao zaliczyć można barokowe kościoły (ruiny kościoła Sw. Pawła), chińskie świątynie (A-Ma), portugalska fortece, parki, muzea oraz doroczne Grand Prix samochodowe, ściągające wielbicieli motoryzacji z całego świata. Według statystyk, prawie polowa przyjezdnych przybywa tu w celach wypoczynku, wiele innych osób wyłącznie w celu uprawiania hazardu w jednym z 9 aktualnie istniejących kasyn, a ok. 10% to przyjazdy służbowe (biznes).
|
| |
Wieża Makao (Macau Tower), wznosząca się na 338 metrów ponad miasto jest 10 wolno stojącą wieżą na świecie i 8 najwyższą w Azji. Zainaugurowana w drugą rocznicę powrotu enklawy do Chin, wieża jest własnością Societade de Tourismo e Diversoes de Macau (STDM) a kierowana jest przez Shun Tak Holdings. Dla zwiedzających przygotowano dwa tarasy widokowe - 233 i 216 metrów nad ziemią, sklepy, restauracje (w tym obrotowa kawiarnia), centrum rekreacyjne oraz sale kinowo-teatralne. Dla biznesu dostępne są także sale konferencyjne i bankietowe.
Materiały pochodzą ze strony Wydziału Ekonomiczno-Handlowego Konsulatu Generalnego RP w Hongkongu: www.polandtrade.com.hk
|
| |
 |
| |
|
|
| |
|
|
