Otwarte miasto- Szanghaj leżące u ujścia rzeki Jangcy nad Morzem Wschodniochińskim do czasów pierwszej wojny opiumowej w połowie XIX wieku było małym portem rybackim. Mieszkańcy tego niewielkiego miasteczka dodatkowo czerpali dochody z tkactwa. Po roku 1842 - po zakończeniu pierwszej wojny opiumowej - do Szanghaju przybyli Anglicy, Francuzi, Japończycy. Znaczna jego część została podzielona na strefy wpływów obcych państw, które wyłączone były spod jurysdykcji Chin. W efekcie miasto przekształciło się w specjalną strefę ekonomiczną. Na początku XX wieku port w Szanghaju stał się największym portem chińskim, a znaczną część mieszkańców stanowili obcokrajowcy, doglądających swoich interesów. Miasto kwitło dzięki handlowi jedwabiem, herbatą i opium. To ostatnie w dużych ilościach było sprowadzane przez obcokrajowców. Z tamtego okresu pochodzi znaczna część budowli w stylu europejskim stojących wzdłuż Bundu czy we francuskiej części miasta zwanej Frenchtown. Piękne hotele, bogate fasady banków, pałace przemysłowców do dnia dzisiejszego budzą zachwyt. Miasto to w ówczesnym czasie było miejscem największych zagranicznych inwestycji na świecie.
W roku 1921w Szanghaju właśnie powstała Komunistyczna Partia Chin, która znalazła szerokie poparcie wśród rdzennych mieszkańców. Wyzyskiwani do granic możliwości Chińczycy pracujący dla obcego kapitału, mieszkający w nieludzkich warunkach, cierpiący biedę i głód udzielili swojego poparcie komunistom. W dzielnicy francuskiej można obecnie odwiedzić muzeum powstania KPCh. W Szanghaju również Przewodniczący Mao zainicjował rewolucję kulturalną, publikując w miejscowych gazetach artykuł, wcześniej nie dopuszczony do opublikowania w Pekinie. W tym mieście portowym siedzibę miała również czteroosobowa grupa, której przypisywane są wszelkie klęski, nadużycia i niepowodzenia z czasów rewolucji kulturalnej tzw. bandy czworga.
Bardzo intensywny rozwój rozpoczął się w roku 1990, kiedy wcielony został w życie plan rozwoju Pudongu na wschodnim brzegu rzeki Huangpu. - nowej dzielnicy, gdzie utworzona została Specjalna Strefa Ekonomiczna. Jak grzyby po deszczu powstają nowoczesne wielopiętrowe biurowce przypominające nam znane z amerykańskich filmów drapacze chmur. Poszerzane i rozbudowywane są ulice, a w wielu miejscach, gdzie nie ma wolnej przestrzeni na sieć komunikacyjną buduje się skrzyżowania wielopoziomowe. Samochody jeżdżą w niewielkiej odległości od okien np. trzeciego pietra.
Stale rozbudowywana jest sieć supernowoczesnego metra. Bez wątpienia kwitnąca gospodarka, ogromne chińskie i zagraniczne inwestycje w Szanghaju spowodowały, że miasto to znacznie wyprzedziło inne miasta chińskie.
Przebywając w Szanghaju odnosi się wrażenie wielkiej nowoczesności i ogromnych możliwości rozwojowych tego miasta. Jednocześnie można zaobserwować pogłębianie się dysproporcji między mieszkańcami - obok nowoczesnych drapaczy chmur ze szkła i aluminium, bogatych domów towarowych stoją, stare prawie rozpadające się domki przy wąskich uliczkach, zacienionych wieżowcami. To stary Szanghaj, który powoli odchodzi w zapomnienie.
Dla niektórych Szanghaj to najmniej chińskie miasto w Chinach. Spacerując po Bundzie, który stanowi symbol miasta - zachodnim nabrzeżu rzeki Huangpu spotyka się tysiące chińskich i zagranicznych turystów fotografujących fasady budynków dawnych siedzib firm i banków wzniesionych na początku XX wieku. Budowle te swoim wyglądem bez wątpienia przypominają Europę.
W kierunku wschodnim z Bundu rozpościera się widok na Pudong, nową dzielnicę miasta wzniesioną w ostatnich latach. Wznoszą się tam drapacze chmur, kolorowe budynki o futurystycznych kształtach, a całość tego nowoczesnego krajobrazu XXI wieku, który się może podobać lub nie, uzupełniają gigantyczne rozświetlone reklamy najbardziej znanych firm światowych. Nad panoramą Bundu dominuje budowla Wieży Perły Wschodu, a także najwyższego budynku w Chinach oddanego do użytku z okazji 50 rocznicy Chińskiej Republiki Ludowej - Jinmao. Z obu tych budynków przy pięknej pogodzie i dobrej widoczności rozpościera się wspaniały widok na panoramę miasta. Z portu na zachodnim brzegu rzeki można również wyruszyć statkiem spacerowym do ujścia rzeki Jangce, co daje dobrą możliwość obejrzenia panoramy Szanghaju od strony portu.
Główną ulica i chlubą miasta jest ulica Nanjing Donglu, w ostatnich latach odnowiona i zmodernizowana oraz zamieniona w strefę dla pieszych. Przy niej stoją znane szanghajskie domy towarowe, hotele, restauracje i bary. Przy tej ulicy na czwartym piętrze jednego z gmachów koło hotelu Sofitel znajduje się bardzo ciekawe muzeum - Muzeum Chińskiej Antycznej Sztuki Erotycznej lub Chińskiej Kultury Płci. Zostało ono udostępnione przed dwoma lata i posiada jedyną w swoim rodzaju kolekcję zabytków.
W przedłużeniu ulicy Nanjing Donglu w kierunku zachodnim znajduje się ostatnio przebudowany i zmodernizowany Plac Ludowy. Wśród pięknie utrzymanego parku pełnego kwiatów, kolorowo kwitnących drzew i kwiatów wznosi się nowoczesny gmach Muzeum Szanghaju. W muzeum tym znajdują się bardzo dobrze eksponowane kolekcje z poszczególnych dziedzin kultury i sztuki chińskiej. Bez wątpienia muzeum to jest godne odwiedzenia w czasie pobytu w Szanghaju. Na Palcu Ludowym ciekawostką architektoniczną jest również nowo wzniesiony budynek Teatru Wielkiego.
Jedną z najważniejszych atrakcji Szanghaju jest również kompleks ogrodów Yu Yuan znajdujący się północno-wschodnim końcu szanghajskiej starówki. Ogrody liczą sobie ponad 400 lat, założone zostały w czasie panowania dynastii Ming przez urzędników dworskich. Prawie dwadzieścia lat trwały prace nad założeniem ogrodu. Po wielu zniszczeniach na przestrzeni wieków ogrody zostały odrestaurowane i są dobrym przykładem chińskiej sztuki ogrodowej z XVI wieku. Koło ogrodów znajduje się równie ciekawy bazar, gdzie turysta znajdzie szeroki wybór rzemiosła chińskiego. Odwiedzając ogrody Yu Yuan i bazar można również odwiedzić świątynię Opiekuńczych Bóstw Miasta, która została również ostatnio odrestaurowana i udostępniona zwiedzającym.
W północno-zachodniej części miasta wznosi się Świątynia Nefrytowego Buddy pochodząca z początku XX wieku. Jest ona jedną z niewielu buddyjskich świątyń w Szanghaju i stanowi ważny ośrodek kultu religijnego. W świątyni znajduje się nefrytowy, wysoki na dwa metry posąg Buddy bogato zdobiony złotem i klejnotami. Tu również w salach wystawowych na pierwszym piętrze zobaczyć można kolekcję zabytkowych przedmiotów służących do kultu religijnego.
Wizyta w Szanghaju może być również dobrą okazją do pogłębienia swojej wiedzy z zakresu sztuki Chin. W Galerii Sztuki Liu Haisu, Szanghajskiej Akademii Malarstwa Chińskiego, Galerii ShanghART czy w Szanghajskim Muzeum Sztuk Pięknych podziwiać można kolekcje sztuki z różnych okresów. Na uwagę zasługuje również ogród botaniczny z duża kolekcją bonsai czy zoo, gdzie jedną z atrakcji są niedźwiadki panda.
Otwarte miasto- Szanghaj leżące u ujścia rzeki Jangcy nad Morzem Wschodniochińskim do czasów pierwszej wojny opiumowej w połowie XIX wieku było małym portem rybackim. Mieszkańcy tego niewielkiego miasteczka dodatkowo czerpali dochody z tkactwa. Po roku 1842 - po zakończeniu pierwszej wojny opiumowej - do Szanghaju przybyli Anglicy, Francuzi, Japończycy. Znaczna jego część została podzielona na strefy wpływów obcych państw, które wyłączone były spod jurysdykcji Chin. W efekcie miasto przekształciło się w specjalną strefę ekonomiczną. Na początku XX wieku port w Szanghaju stał się największym portem chińskim, a znaczną część mieszkańców stanowili obcokrajowcy, doglądających swoich interesów. Miasto kwitło dzięki handlowi jedwabiem, herbatą i opium. To ostatnie w dużych ilościach było sprowadzane przez obcokrajowców. Z tamtego okresu pochodzi znaczna część budowli w stylu europejskim stojących wzdłuż Bundu czy we francuskiej części miasta zwanej Frenchtown. Piękne hotele, bogate fasady banków, pałace przemysłowców do dnia dzisiejszego budzą zachwyt. Miasto to w ówczesnym czasie było miejscem największych zagranicznych inwestycji na świecie.
W roku 1921w Szanghaju właśnie powstała Komunistyczna Partia Chin, która znalazła szerokie poparcie wśród rdzennych mieszkańców. Wyzyskiwani do granic możliwości Chińczycy pracujący dla obcego kapitału, mieszkający w nieludzkich warunkach, cierpiący biedę i głód udzielili swojego poparcie komunistom. W dzielnicy francuskiej można obecnie odwiedzić muzeum powstania KPCh. W Szanghaju również Przewodniczący Mao zainicjował rewolucję kulturalną, publikując w miejscowych gazetach artykuł, wcześniej nie dopuszczony do opublikowania w Pekinie. W tym mieście portowym siedzibę miała również czteroosobowa grupa, której przypisywane są wszelkie klęski, nadużycia i niepowodzenia z czasów rewolucji kulturalnej tzw. bandy czworga.
Bardzo intensywny rozwój rozpoczął się w roku 1990, kiedy wcielony został w życie plan rozwoju Pudongu na wschodnim brzegu rzeki Huangpu. - nowej dzielnicy, gdzie utworzona została Specjalna Strefa Ekonomiczna. Jak grzyby po deszczu powstają nowoczesne wielopiętrowe biurowce przypominające nam znane z amerykańskich filmów drapacze chmur. Poszerzane i rozbudowywane są ulice, a w wielu miejscach, gdzie nie ma wolnej przestrzeni na sieć komunikacyjną buduje się skrzyżowania wielopoziomowe. Samochody jeżdżą w niewielkiej odległości od okien np. trzeciego pietra.
W kierunku wschodnim z Bundu rozpościera się widok na Pudong, nową dzielnicę miasta wzniesioną w ostatnich latach. Wznoszą się tam drapacze chmur, kolorowe budynki o futurystycznych kształtach, a całość tego nowoczesnego krajobrazu XXI wieku, który się może podobać lub nie, uzupełniają gigantyczne rozświetlone reklamy najbardziej znanych firm światowych. Nad panoramą Bundu dominuje budowla Wieży Perły Wschodu, a także najwyższego budynku w Chinach oddanego do użytku z okazji 50 rocznicy Chińskiej Republiki Ludowej - Jinmao. Z obu tych budynków przy pięknej pogodzie i dobrej widoczności rozpościera się wspaniały widok na panoramę miasta. Z portu na zachodnim brzegu rzeki można również wyruszyć statkiem spacerowym do ujścia rzeki Jangce, co daje dobrą możliwość obejrzenia panoramy Szanghaju od strony portu.
W przedłużeniu ulicy Nanjing Donglu w kierunku zachodnim znajduje się ostatnio przebudowany i zmodernizowany Plac Ludowy. Wśród pięknie utrzymanego parku pełnego kwiatów, kolorowo kwitnących drzew i kwiatów wznosi się nowoczesny gmach Muzeum Szanghaju. W muzeum tym znajdują się bardzo dobrze eksponowane kolekcje z poszczególnych dziedzin kultury i sztuki chińskiej. Bez wątpienia muzeum to jest godne odwiedzenia w czasie pobytu w Szanghaju. Na Palcu Ludowym ciekawostką architektoniczną jest również nowo wzniesiony budynek Teatru Wielkiego.
Jedną z najważniejszych atrakcji Szanghaju jest również kompleks ogrodów Yu Yuan znajdujący się północno-wschodnim końcu szanghajskiej starówki. Ogrody liczą sobie ponad 400 lat, założone zostały w czasie panowania dynastii Ming przez urzędników dworskich. Prawie dwadzieścia lat trwały prace nad założeniem ogrodu. Po wielu zniszczeniach na przestrzeni wieków ogrody zostały odrestaurowane i są dobrym przykładem chińskiej sztuki ogrodowej z XVI wieku. Koło ogrodów znajduje się równie ciekawy bazar, gdzie turysta znajdzie szeroki wybór rzemiosła chińskiego. Odwiedzając ogrody Yu Yuan i bazar można również odwiedzić świątynię Opiekuńczych Bóstw Miasta, która została również ostatnio odrestaurowana i udostępniona zwiedzającym.
