Cerkiew św. Paraskewy Męczennicy.

zdjęciemapa

Chrystus Bieszczadzki w Łopience
Postać Chrystusa Bieszczadzkiego powstała w zamyśle w latach dziewięćdziesiątych jako dowód wdzięczności Bieszczadom i jego mieszkańcom, za niespotykane serce i niepowtarzalne piękno a w szczególności rodzinom Solonów i Czerenkiewiczów z Wołkowyji, Bukowca, Terki, Polanek i Kalnicy. Mieszkańcy tych wiosek są prawowitymi właścicielami i opiekunami Chrystusa Bieszczadzkiego, ponieważ to oni byli bezwiednie inspiratorami tej pracy.
Chrystus Bieszczadzki - surowy w formie prosty w wykonaniu, dobrze komponujący z żywym kamieniem cerkiewnej budowli. Forma figuralna nie występująca nigdzie indziej, ani w rzeźbie, ani w malarstwie - przypisana tylko Chrystusowi Bieszczadzkiemu, stanowi o Jego odrębności na wzór Chrystusa Frasobliwego. Nie jest on odrębnym przedmiotem kultu religijnego. Jako przydrożny świątek, jest ciekawym elementem bieszczadzkiego krajobrazu. Wykonany z kawałków drewna wymodelowanych przez przyrodę bieszczadzką. Jedynie świerkowe rogale stanowiące podstawę, zdeformowane przez wiatr halny pochodzą z południowych stoków Radziejowej w Beskidzie Sądeckim.
Rzeźba ta przedstawia postać wędrowca, który po piećdziesięcioletnim wygnaniu wymuszonym pożogą wojenną postanowił wrócić znów tam, gdzie wracają nieliczni już dawni mieszkańcy.
Przez pięćdziesiąt lat był wszędzie tam, gdzie losy rzuciły Jego bieszczadzkich ziomków, we Wrocławiu, Szczecinie, Malborku. Zmęczony z pustą torbą po chlebie, z kosturem w dłoni wrócił w końcu do swoich. Teraz siedzi na swoim pniaczku i błogoslawi wszystkich tych, którzy do niego przychodzą. Jest mistycznym symbolem tamtych czasów, tamtych miejsc i tamtych ludzi. Autorem projektu i wykonawcą jest Kamil Patora z Nowego Sącza. Rzeczą podstawową jaka była brana pod uwagę to pierwszy kontakt z wędrującymi turystami.
Czym innym byłoby spotkanie z Chrystusem Bieszczadzkim w jakimś kościele za balaskami, gdzie figury świętych są czymś naturalnym a czym innym niespodziewane spotkanie z Nim w głuszy bieszczadzkiego uroczyska, z możliwością bezpośredniego dotknięcia Jego nóg i położenia wiązanki polnych kwiatów. Taki Chrystus o wiele łatwiej zostaje w sercu i pamięci, bo jest znaleziony tam gdzie się go nikt nie spodziewa. Jest po prostu prywatnym odkryciem każdego turysty. Napis Chrystus Bieszczadzki, który jest u Jego stóp stanowi pewną formę narzucenia turyście intencji autora - aby tej rzeźby nie określać innym przymiotnikiem. Info: http://www.twojebieszczady.net/lopien/chryst.php