Starożytny Teatr w Delfach.

zdjęciemapa

Starożytny Teatr w Delfach najlepiej zachowany zabytek na stanowisku archeologicznym w Delfach świdczy o intelektualnym i kulturalnym rozkwicie sanktuarium Apollina. Zostało ono wzniesione w amfiteatrze z przepięknym widokiem na dolinę Plejstos. W teatrze Delfickim odbywały się zawody muzyczne i dramatyczne Igrzysk Pytyjskich oraz inne święta religijne. Pierwotna forma budowli jest nieznana.,najprwdopodobniej widzowie siedzieli na drewnianych siedzenich lub na ziemi. Pierwszy kamienny teatr powstał w IV w p.n.e. W latach 160-159 p.n.e. został odrestaurowany z funduszy Eumensa II , króla Pergamonu. Obecny kształt datowany jest na wczesny okres rzymski (1% wieku n.e.). Do jego budowy wykorzystano lokalny kamień z Góry Parnas. Głęboka amfiteatralna cavea (koilon) miała pojemniść 5000 miejsc siedzących. Była podzielona na dwie sekcje poprzecznym korytarzem (diazomą) obejmujacym łącznie 35 rzędów siedzeń. Na przeciwko Cavei i orchestry stała scena flankowana dwoma skrzydłami, paraskienia. Do dziś przetrwały jedynie fundamenty tej konstrukcji. Jej fasada była ozdobiona relifowym frezem przedstawiającym pracę Heraklesa obecnie eksponowanym w Muzeum Archeologicznym w Delfach. Fryz został prawdopodobnie dodany podczas prac restauracyjnych w 67 r. n.e. w czasie wizyty rzymskiego cesarza Nerona w Delfach. Na ścianach teatru znajdują się fragmenty inskrypcji dotyczących wyzwolenia niewolników.
info z tablicy informacyjnej przy teatrze przetłumaczone przeze mnie.