Windsor Castle > WIELKA BRYTANIA

Wejście do zamku poprzedzone jest przejściem przez bramki bezpieczeństwa jak na lotniskach , wszelkie metalowe przedmioty, zegarki , aparaty fotograficzne ,telefony, paski do spodni ,bilon sa prześwietlane, a kazda osoba przechodzi przez skaner, obowiazuje zakaz wnoszenia niebezpiecznych narzedzi typu scyzoryki itp. Za bramkami ochrony można pobrać niewielki elektroniczny przewodnik , do wyboru rozne jezyki , niestety polskiego jezyka brak –zapytalem pracownika wydającego przewodniki dlaczego nie ma j.polskiego –odpowiedzial sorry , może w przyszłości będzie . W urządzeniu wybiera się numer którymi oznakowane sa interesujące miejsca na zamku i można posluchac informacji o tym wybranym miejscu. Wybralismy się tam z zona w wolnym od pracy dniu , korzystajac z przerwy w ciagle padajacym od kilku dni deszczu , niestety na ten sam pomysl wpadlo setki innych jednodniowych turystow , wszędzie klebily się tlumy , kolejka do kasy miała ponad 100 metrow , na szczęście czynnych kas jest 10 a wiec sprzedaż przebiega dosyć szybko. Zamek jest olbrzymi i obejscie jego wszystkich dostępnych atrakcji zajęło nam ok 3 godzin ,w czasie zwiedzania 3- krotnie spadl deszcz ale na moment wyjrzalo slonce i pokazalo sie niebieskie niebo.Przy wyjściu podbijając specjalnym datownikiem bilet wstępu można powrocic na zamek w ciągu roku i zwiedzić go ponownie za darmo.

A teraz trochę historii
Zamek stoi wysoko nad Tamiza , budowany i rozbudowywany w ciagu stuleci któremu początek dal istniejący w pierwszej połowie XI w. dwór o nazwie Winchfurnished—Riverbank. Po 1066 r. Wilhelm Zdobywca pochodzacy z Normandii który podbil Anglie mianujac się krolem Anglii -(ciekawostka -język francuski był oficjalnym językiem w Anglii przez około 300 lat – od 1066 do 1362) zarekwirował okoliczne dobra i zarządził budowę zamku w 1070 r. W 1110 r. warownię przeniesiono na nowe miejsce zwane New Windsor i od tego czasu zamek stał się rezydencją królewską. Henryk I posiadał tu swój pierwszy dwór. Henryk II wzniósł pierwsze kamienne budynki mieszczące królewskie apartamenty. Edward III rozpoczął budowę późnogotyckiej kaplicy Św. Jerzego, w której od 1348 r. nadawany jest Order Podwiązki. Karol II odnowił apartamenty aby ich wnętrza były godne króla. W czasie wojny domowej (1642-1649) do zamku skierowano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze przetrzymywani byli w lochach Curfew Tower (Baszta Godziny Policyjnej). Dużą część więźniów stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większa cześć spędziła miesiące lub lata w Windsorze: "czas wystarczający by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby". Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad Bramą, błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem w zamku Windsor był król Karol I, przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. W końcu po jego egzekucji, ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w Kaplicy Świętego Jerzego, w krypcie Henryka VIII i królowej Jane Seymour.

Najważniejsze zmiany w ksztalcie obecnego zamku Windsor powstaly za panowania Jerzego IV na początku XIX w. Nadworny architekt zbudował wieże z machikułami oraz kilka wież, wzniósł masywną Okrągłą Wieżę, nadając zamkowi jego charakterystyczny wygląd. Główna zmiana za panowania królowej Wiktorii to dodanie prywatnej kaplicy ku pamięci księcia Alberta, który zmarł tutaj 14 grudnia 1861 r. Po drugiej wojnie światowej zamek stał się głównym domem rodziny królewskiej. W 1992 w czasie prac renowacyjnych wybuchl grozny pozar który trudno było opanować (splonelo ok 100 komnat zamkowych w tym wiele bezcennych zabytkow) , po bardzo kosztownej 5-letniej odbudowie i zmudnych pracach renowacyjnych doprowadzono zamek do dawnej świetności i obecnie dostępny jest on już w całości dla zwiedzających. Dzisiejsza powierzchnia twierdzy obejmuje 5 hektarów, na które składają się m.in. słynna Round Tower (Okrągła Wieża), Horseshoe Cloister (dosł. Klasztor Podkowy), Norman Gate (Brama Normańska), Edward III Tower (Wieża Edwarda III), North Terrace (Taras Północny), King Henry VIII Gate (Brama Króla Henryka VIII stanowiąca obecnie wejście główne do zamku), oraz charakterystyczna Curfew Tower. Ilość apartamentów udostępnionych do zwiedzania uzależniona jest od aktualnych planów rodziny królewskiej. Różnią się one wielkością i tematyką wystroju. Znaleźć wśród nich można zarówno komnaty prywatne, jak i pomieszczenia do użytku reprezentacyjnego, gdzie odbywają się uroczystości i oficjalne spotkania rodziny królewskiej. Jedną z takich właśnie reprezentacyjnych sal jest słynąca z przepychu Waterloo Chamber, która zbudowana została dla upamiętnienia zwycięstwa nad armią Napoleona w 1815. Duze wrazenie zrobila na mnie XV wieczna Kaplica Św. Jerzego (St. George Chapel), w której królowa do dziś nadaje Order Podwiązki z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału i gdzie często odbywały się królewskie ceremonie ślubne. W podziemiach kaplicy znajdują się groby królewskie . Szeroka nawa zachwyca sklepieniem, z krótkim żebrem, drewnianą boazerią po bokach ozdobioną uśmiechniętymi aniołkami, w bocznych nawach sklepienia wachlarzowe. Dodatkowo chór przygniata swoim przepychem, tworząc atmosferę niecodzienności. Na uwagę zasługują także Wielki Pokój Przyjęć, Pokoje Królowej, Salę Balową Pokoje Króla, Przebieralnia Króla i Jadalnia. Z ważniejszych atrakcji zamku koniecznie wymienić należy galerię obrazów z dziełami takich mistrzów pędzla jak Holbein, Rubens, Van Dyck czy Lawrence. Ponadto, zamkowe wnętrza wzbogacają także prawdziwie królewskie zbiory porcelany, rzeźb oraz historycznych elementów uzbrojenia. Ciekawym eksponatem jest też domek dla lalek królowej Marii z 1924 roku mieszczący miniatury 40 pokoi zbudowany w skali 1:12 , przedstawiający jak brytyjska rodzina królewska żyła w tamtych czasach. Dywany, zasłony oraz umeblowanie zostały stworzone z prawdziwych materiałów, łazienki wyposażone są w działającą kanalizację, a w toaletach można spłukiwać wodę. Powieści takich autorów jak Rudyarda Kiplinga i Sir Artura C. Doyle’a zostały wydane w miniaturowych publikacjach. Nawet butelki składowane w piwnicach napełniono prawdziwym winem na użytek domku.
Całość zamku otaczają mury obronne. Wschodni dziedziniec zwany jest wyższym, a zachodni niższym. Królowa Elżbieta II spędza w zamku wiele weekendów w ciągu roku, przyjmując tu zarówno oficjalnych, jak i prywatnych gości. Zamek Windsor jest największym zamkiem zamieszkiwanym na świecie, ma aż 800 m długości i aż 19 baszt. Powierzchnia jego podłóg wynosi ok. 45 000 m.kw. Mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku i wyrobów rzemiosła artystycznego.

W samym środku zamku znajduje się cylindryczna Okragla Wieza (Round Tower), po obu stronach znajduje się dziedziniec strażniczy, a całość otaczają mury obronne. Wschodni dziedziniec zwany jest wyższym, a zachodni niższym. Prywatne apartamenty obecnej monarchini, Elżbiety II, znajdują się po wschodniej stronie dziedzińca wyższego i są zamknięte dla odwiedzających. Po stronie północnej znajdują się apartamenty państwowe, a przy wejściu do nich znajduje się słynny 40-o pokojowy dom lalek, z pięcioma łazienkami i windami. Główny budynek dziedzińca niższego to kaplica św. Jerzego, gdzie nad stallami w prezbiterium wiszą chorągwie kawalerów Orderu Podwiązki. W kaplicy spoczywa wielu królów.