Motyl.

zdjęciemapa

a na onet też zajrzę z ciekawości.

pewnie, ze się da!!!!!!!!

pokój nauczycielski to miejsce dla socjologa:) Ja nauczyłam się omijać. W tym roku rozpoczęłam pracę w nowej szkole i na razie nie jest źle, ale ploty i komentarze są - jak zawsze gdy są same baby!

Oj gaduły, gaduły, ale macie ze wszystkim świętą rację. Nigdy nie jest tak źle, żeby nie można było trochę odłożyć na wyjazd (nawet daleki), coby was zachęcić - 2,5 tygodnia w Uzbekistanie zmieściłem w 2,5 tys (z przelotami, jedzeniem, przejazdami, biletami wstępu itp, a widziałem raczej więcej niż pierwotnie przypuszczałem... Da się

Papapa :)

Na mnie też pora - dziękuję Wam za rozmowę/y :)

No dobra - zajrzę z ciekawości. Ale skoro "rozpacz zalewa, to..." Dość jest rozpaczy w realu.

też mają dział Onet.podróże :)

A cóż ja mam o podróżach czytać w Onecie?

na Globie to jest bajka...poczytaj komentarze na Onecie - tam dopiero ręce opadają i rozpacz zalewa...

Nie wiem kogo, bo nie pamiętam, ale to cytat: " lepiej zobaczyć jeden raz niż usłyszeć o danym miejscu 100 razy" :) My na Globie chyba to znamy?

trochę Wam współczuję dziewczyny, też jakiś czas pracowałam w oświacie - nie wspominam żle samej pracy, ale najgorsze dla mnie były rozmowy w pokoju nauczycielskim, niby grzeczne, a dużo uraz i jadu pod płaszczykiem. No i plotki połączone z zawiścią, choć pewnie da się to przeżyć.

Dziewczyny - dokładnie tak!!!!!!!!!!!!!!! Ja się chwalę, choć już słyszałam od przyjaciółki, żebym nie była durna i nie chwaliła się, bo właśnie ta zazdrość o której pisze Ania. I wręcz zawiść. Ale te moje podróże to wielkie dla mnie osiągnięcie, to konsekwencja, wyrzeczenia i sukces,to dlaczego mam się nie chwalić? A i to co pisze Bo1 to ja też powtarzam! Moja mama mówiła mi wiele razy, że to co się zobaczy zostaje w nas na zawsze i nikt nam tego nie odbierze. Na szczęście mój syn myśli tak samo i także podróżuje. W styczniu leci na Filipiny:)

dlatego ucinam takie rozmowy szybko - chcą mieć nowe meble, nowe samochody etc. etc. to niech nie płaczą, że brak na wyjazdy....nie da się mieć wszystkiego - trzeba ustalić priorytety

Mam znajomych, którzy w szkole po prostu nie chwalą się podróżami, bo niewielu doceni, a tylko wzbudzą niepotrzebną zazdrość. Ale ja jestem przeciwnego zdania - jeżeli komuś udała się podroż, należy się się chwalić jako osiągnięciem. Bo to jest osiągnięcie :)

dokładnie tak! A słowa o dokonywaniu wyborów powtarzam czasem kilka razy dziennie, gdy znajomi pytają dokąd tym razem jadę i po chwili wyliczają mi powody dla których nie są w stanie odłożyć takiej kwoty. Ja mam na to oczywiści swoje zdanie, ale już się oduczyłam udowadniać im, że nie mają racji. Choć rozumiem,ze mając dzieci na utrzymaniu nie zawsze można odłożyć taką kasę. Ja dopóki moje dzieci były ode mnie zależne nie wyjeżdżałam nawet na polską wieś.

życie to sztuka dokonywania właściwych wyborów - można, tak jak ja, przesiąść się w autobus, a z kasy wydawanej na benzynę zafundować sobie wyprawę - każdy może, więc niech nie zazdroszczą....:)

a moi znajomi podziwiają, zazdroszczą, ale nie są w stanie wydać tyle kasy na podróż... Ja tego nie rozumiem, choć oczywiście szanuję - dla mnie podróże to cel w życiu! Trudność więc polega także na znalezieniu towarzystwa. No i ogromną barierą jest brak znajomości języka...

Bardzo mi się to Twoje zdanie podoba cyt. " w imię poznawania nowych miejsc gotowa jestem wiele znieść". Z taką dewizą nietrudno podróżować :))

Moja przyjaciółka poznana - nota bene - tutaj ma 21 dni urlopu - nie zawsze może jechać ze mną, wtedy szukam w necie. Co do wieku, razem ze mną granicę przekraczała 76-letnia Szwajcarka...a ja sobie pomyślałam o np. mojej mamie, która zawsze panikuje i odradza mi jak może (a nie może) moje wyprawy.

Hej, możemy spróbować razem. Mam nadzieje, na początek wyjdzie Szwecja :)

moim problemem są niestety ograniczenia terminowe. Jestem nauczycielką i mogę jeździć jedynie albo w ferie zimowe (2 tygodnie i ani dnia więcej...) albo wakacje :)

ja wieku nie zamieściłam, ale nie ukrywam. Mam 56 lat. I bardzo młodą duszę:) Kondycję niezłą, w imię poznawania nowych miejsc gotowa jestem wiele znieść. Polecam się na przyszłość.

Mam zboczenie zawodowe - te szczury polne to miały mnóstwo pasożytów, nie tylko glizdy i tasiemce, ale jeszcze nie wiem jak odporne na gotowanie zjadliwe bakterie! Chcecie się czymś, w imię wypróbowywania nowych smaków, zarazić!!! Czasem choroba wyłazi po latach. A w Polsce tylko jeden Instytut Chorób Tropikalnych w Gdyni. I raczej żadnego przygotowania wśród lekarzy polskich :(

jak nieupierdliwa, to nie ma kłopotu - zawsze gdzieś dołączy, bądż dołączą do niej :))). Często jeżdżę z bardzo młodymi ludżmi - większe znaczenie, niż wiek ma dla mnie charakter i kondycja - swój wiek wpisałam w profilu (coby wątpliwości nie było), bo komuś może jednak nie odpowiadać :).

w Tajlandii i Chinach patrzyłam na te smażone larwy jedwabnika (podobno bardzo smaczne..), koniki polne (podobno włażą między zęby..), skorpiony (nie nic..) jakoś bez emocji, ale gotowane i potem grillowane szczury polne zrobiły na mnie wrażenie. Można było sobie zaserwować taką przekąskę jadąc samochodem przy drodze...Nasi próbowali... Podobno smakowały jak króliki. Jak smakują króliki też nie wiem:)

muszę. I się odważę jak znajdę towarzystwo. W necie szukać powiadacie? A kto by tam zechciał ze starszą panią jechać...

Widzisz Anita, Ty się po prostu musisz odważyć ...

jak nie ma wyjścia....to jest to też jakieś wyjście :). Ja zwykle jeżdżę z Julitą, a czasem wrzucam ogłoszenie i jadę z ludżmi z netu...

zgadza się, ale wszystko ma dobre strony. Ja zresztą nie mam za bardzo wyjścia więc pozostaje mi być zadowoloną z opcji wypraw z biurem:(

to się zdarza, ale brakowałoby mi wolności podejmowanych decyzji :)

zgadza się, ale ja za Tajlandię nie zapłaciłam wcale dużo więcej, niz moi sąsiedzi którzy byli indywidualnie równolegle. Miałam wtedy dobrą cenę na tą imprezę. Byłam 17 dni za ok 5000,-

nie, zawsze jeżdżę sama....ale nie da się ominąć - atrakcje w okolicy ter same, choć za mniejszy kesz....:))))))

następnie wizyta na farmie motyli... Byłaś z RAINBOW?