Tybet - Konkurs

zdjęciemapa

nawet dali mi paluszki, bym mogła odpalić aparat... ;)

zapomniałam o ocenie

Kiedyś nie doceniłam tego zdjęcia ale jest mega :)

Świetna historia, takie rzeczy zapamiętuje się na całe życie. A zdjęcie - chyba słuszne skojarzenia Tomka z malarstwem - rewelacja!

Bardzo Ci dziękuję :). Szkoda, że ani zdjęcie, ani opis nie są w stanie przekazać Wam tych emocji.
Babcia była bardzo otwarta na nowości - kolega był cukrzykiem, babcia zaś uparła się na zastrzyk z insuliny...na szczęście udało się jej to wyperswadować odgrywając pantomimę (nie znaliśmy ich języka, ani nikt z nich nie mówił po angielsku) przedstawiającą skutki i zadowolić ją kompresami z woreczków herbaty na oczy :).

za opis - jeśli bym mógł - dałbym drugą "piątkę" ;-)

Mam i do tego zdjęcia, i do miejsca stosunek mocno sentymentalny. Szlak był nieoznakowany i błądziliśmy, jedno z nas dostało ostrego zapalenia spojówek, brakowało nam wody i byliśmy przemoczeni... Gdy zobaczyliśmy ten domek trudno nam było uwierzyć we własne szczęście.
Na dole trzymano zwierzęta, góra była mieszkalna. Wnętrza jak z XVII wieku...gliniane podłogi, ale gospodarze oddali nam swoje łóżka, a babcia...ona była tak stara jak Matuzalem, ale bardzo żywotna. Tu ją widać jak po 20 minutowych zmaganiach udało jej się (korzystając z miecha) rozpalić ogień., Dymu było tyle, że trudno nam było zasnąć :). Myśląc Tybet, to właśnie ten dom i tę rodzinę mam przed oczyma :)))

Przychodzi mi na myśl holenderskie malarstwo ;-)