Świątynia Wang

zdjęciemapa

Miło było Panów gościć:)

Miło było Panów gościć:)

Z uwagi na dużą ilość argumentów a co za tym idzie obszerność odpowiedzi, postanowiłem udzielić jej Panu w korespondencji prywatnej. Mam nadzieję, że uda nam się poruszony temat zamknąć ostatecznie. Pozdrawiam :)

A część pana argumentów to chyba nie na temat. Bo co ma wspólnego np. liczba obiektów UNESCO w Polsce, których nawiasem mówiąc jest 14 pozycji i to takich jak np. zespoły urbanistyczne Krakowa, Torunia czy Zamościa (nie wiem ile w takim Krakowie jest obiektów zabytkowych, ale pewnie kilkaset) czy też wyprzedawanie przez XIX-wiecznych mieszkańców Norwegii obiektów narodowej kultury?

Oczywiście, że nie miejsce tutaj na takie dyskusje. Każdy sam może sobie o tym poczytać i wyrobić pogląd chociażby na oficjalnej stronie obecnych gospodarzy Wangu- www.wang.com.pl. Napisano tam m.in - "zrekonstruowany w dość swobodny sposób" - co jak co, ale jaki mają interes w obniżaniu rangi "rodzynka", z którego poniekąd czerpią jakieś dochody?

Oczywistym jest, że stavkirke Wang nie jest rodzynkiem w skali globalnej, tylko rodzynkiem w skali 24-rech stavkirke. I to usiłuję udowodnić, jak widać na próżno. Mam nadzieję, że nie odbiera mi Pan "świętego prawa" tolerowania lub nietolerowania czegokolwiek. Zawsze uważałem, uważam i uważać będę, iż używanie faktów do niewspółmiernie niekorzystnych, lub niewspółmiernie korzystnych wniosków jest daleko posuniętym nadużyciem. Będę tak uważał bez względu na to, czy raczy to Pan zaakceptować, czy też nie. Wysilając się na być może przydługi tekst dotyczący obrony, jak to Pan określił "największej atrakcji turystycznej Karpacza" starałem się przedstawić najmocniejsze znane mi argumenty. Gdyby Pan miał mocne kontrargumenty, to jestem przekonany, że by je Pan tu przedstawił, zamiast ograniczać się do "świętych praw", "wielkich słów" i "globalizmów". Obawiam się, że nasza wymiana zdań, zmierza chyba do niechybnej kłutni, więc proponuję zakończyć temat stavkirke Wang, choćby po to, aby nie siać zgorszenia ;) Pozdrawiam serdecznie.

Tomekprzewodnik - wysnuwanie ocen niewspólmiernych czy wspólmiernych jest prawem każdego uzytkownika tego portalu i nie tylko. Można się oczywiście nie zgadzać z czyjąś opinią i to też jest "świete prawo" kazdego. Ale nie tolerować (bardzo) czy zarzucać nadużycia - "grubo":)))
Bardzo chwalebne jest to, iż promoujesz największą atrakcję turystyczną Karpacza, ale czy trzeba od razu używać w tym celu "wielkich słów" typu rodzynek. Owszem jest to moze rodzynek na skalę naszego kraju. Ale żeby od razu w skali globalnej?

Dokonujesz colmar w swojej ocenie nadużycia, którego bardzo nie toleruję. Polega ono na tym, że wykorzystując pewne niezaprzeczalne fakty, wysnuwasz ocenę niewspółmiernie do tych faktów niekorzystną. Nie powinno Ciebie dziwić, że wystąpię jako adwokat stavkirke Wang.
Po pierwsze: jeśli mamy być precyzyjni, to przedmiotowych obiektów jest 24, a nie 27. Wymieniłem poniżej dwa "rodzynki", ponieważ faktycznie najciekawsze stavkirke to świątynia w Oslo i w Karpaczu. Pozostałe 22 nie są godne specjalnej uwagi.
Po drugie: stavkirke Wang nie jest "rodzynkiem" w sensie negatywnym a wręcz odwrotnie. Typowym przykładem radosnej twórczości Norwegów, było masowe wyprzedawanie wyjątkowo cennych obiektów ich narodowej kultury, bez żadnej refleksji, czego dobitnym przykładem było sprzedanie między innymi stavkirke Wang. To czego nie udało się opchnąć, gniło i niszczało niczym obecne zabytki architektury drewnianej w Polsce - patrz, domy tkaczy w Chełmsku i kościoły drewniane w całych Sudetach.
Po trzecie: kompletnie niezrozumiała jest dla mnie krytyka, że kościół rekonstruuje się w celu prowadzenia w nim kultu religijnego. A niby w jakim celu mają być rekonstruowane kościoły? Na magazyny zbożowe i stajnie, jak w Rosji?
Po czwarte: Norwegia nie posiada ani jednego stavkirke, o którym można by powiedzieć, że jest w 100% oryginałem. Stavkirke Wang, wbrew obiegowym i nierzetelnym opiniom było rekonstruowane bardzo starannie i wiernie. Fakt, że rekonstrukcji tych jest sporo z uwagi na zniszczenia, nie umniejsza tego, że jest ona bardzo wiernie odtworzona. Pomniejszona jest tam jedynie nawa świątyni, z uwagi na brak materiału (sosna norweska), ale to tylko dowodzi tego, że twórcom i rekonstruktorom bardzo zależało na wierności. Nawa jest faktycznie mniejsza, ale za to bardzo wiernie oddaje klimat wczesnochrześcijańskiej świątyni Wikingów.
Po piąte: jedyne, do czego można się przyczepić to wyposażenie świątyni. Chodzi tu o "ruchome" wyposażenie, takie jak: organy, krucyfiks czy świeczniki. Są one faktycznie całkowicie nieoryginalne, gdyż pochodzą z XIX wieku. Gdyby jednak wynieść z wnętrza przedmioty ruchomego wyposażenia, to zostanie nam świątynia niczym żywcem wyjęta z XIII wieku. Na dodatek, zdecydowanie ładniejsza, niż jej siostra z Oslo - byłem i widziałem ;)
Po szóste, czyli summa summarum: jak raczył zauważyć colmar, stavkirke Wang została oficjalnie skreślona z listy stavkirke. Oznacza to, że wcześniej oficjalnie na tej liście była, a później oficjalnie została z niej skreślona. Bo gdyby jej tam nie było, to nie byłoby potrzeby jej skreślać. Co to oznacza? Że wcześniej Norwegom nie przeszkadzała obecność stavkirke Wang na liście? Ciekawe dlaczego? Czy to wina stavkirke Wang, że nie ma jej na liście stavkirke, czy może jest to wina przedstawicieli władz Polski, że kompletnie nie dbają o politykę historyczną? Dlaczego w Polsce jest zaledwie 11 zabytków na liście UNESCO? Czy to oznacza, że nie posiadamy zabytków, które absolutnie zasługują aby na tej liście być, czy też jest to wina fatalnie prowadzonej polityki historycznej? Na palcach jednej ręki można policzyć miasta, które otrzymują liczące się dotacje na utrzymanie zabytków, a wśród tych miast przoduje Kraków, który zabiera 80% wszystkich dotacji.
Proszę zauważyć, że na samym Dolnym Śląsku znajduje się 90% wszystkich zabytków w Polsce. Które z nich otrzymują jakiekolwiek dotacje centralne z budżetu?
Stavkirke Wang, nie jest absolutnie rodzynkiem w sensie negatywnym... mówię jak jest... ;)

Teraz pogoda dopisuje, miałem w planie wizytę w Karpaczu, ale ostatecznie skończyłem w Miłkowie i Staniszowie. Może w przyszłym roku:-)

"Wieża innego kościoła" na drugim planie należy do hotelu "Tarasy Wang".