listopadowy poranek...

zdjęciemapa

Te platany tylko szumią, ale gdyby umiały mówić... Zasadzone w latach 1907-1910 widziały niejedno: były świadkami wojen, wypadków czerwcowych, widziały i słyszały Jana Pawła II. Ileż tłoku i ileż radości! Miejsce z historią...

Ja natomiast niezbyt cichutko zazdroszczę Tobie tych codziennych przejść przez ten piękny szpaler starodrzewia. Patrząc na nie...na te wiekowe drzewa, kojarzę sobie czas, w którym wyrastały i świadkami były wielu przeróżnych zdarzeń.

Tę alejkę mijam spiesząc rano do pracy. Po cichutku zadroszczę tym, którzy mogą sobie posiedzieć:) Kiedy wracam - jest już ciemno i nie za ciepło...

Fotokomórka jest zdezorientowana przez tą bujną roślinność, przysłaniającą promyki słoneczne. Mimo wszystko jest tutaj fajnie:-) Często można Ciebie spotkać w tym miejscu?.....dziwisz się na to moje zapytanie, ale odpowiem, że miło by było widzieć Cię - spotkać ...o tu, na tej ławeczce:-)

Może fotokomórka wie lepiej?:) Jesień ma jednak trochę fanów; dziękuję:)

Spacer po takiej alejce....wieczorem na dodatek, to czysta przyjemność:-)

Ajć! Nie oszczędzają energii elektrycznej! Toć widno już!

Właśnie, trochę już wysprzątane, ale i tak śliczne. Jeszcze puste, bo miasto dopiero się budzi i lekka mgiełka snuje się nad ziemią. Pozdrawiam:)

Takie alejki w parku szczególnie pięknie wyglądają jesienią z kolorowym dywanem.