Ajrag na powitanie

zdjęciemapa

Zdjęcie zmieniłem ponieważ pamiętam, że poprzednie nie podobało Ci się :)

no dlaczego nie jestem zdziwiona:)))

Miałem trochę szczęśćia, ponieważ wybrałem się na stopa po Gobi, hahaha... taka ułańska fantazja. Okazało się, że to był super wybór, nowiutki terenowy Lexus sprawował się wyśmienicie

pozazdrościć! Ale - hahaha - nie na koniu:)))

Na tym zdjęciu? Dzięki temu gościowi znalazłem się na tej farmie, a później z jego ekipą przez 3 dni przejechaliśmy ponad 1000 km po pustyni :)

taki kumys to marzenie! Piłam w Kirgizji. W górach kliamty podobne. A na zdjęciu nareszcie jesteś podobny do siebie:)))

To, że dano mi konia też było formą uhonorowania gościa, zaś zdjęcie dałem by sprawić niektórym przyjemność :)

Oj warto, warto :-))) Ale cóż me oczęta widzą? Wstąpiłeś do 1 cudzoziemskiego regimentu kawalerii (bynajmniej nie pancernej)?

Powiem nieskromnie, że miałem tą przyjemność wielokrotnie. To jest ten urok poznawania kraju zwykle niedostępnego dla przeciętnych turystów, kiedy zdecydujesz się na obcowanie z ich codziennością. Sam dobrze wiesz, że warto...

Doznałeś tego w praktyce? :-)

W ger, tzn. jurcie najważniejszy gość sadzany jest w częśći honorowej, czyli północnej jurty. Następnie podawana jest zielona herbata z mlekiem, ajrag, czyli kumys, później archi - niskoprocentowa wódka z destylowanego kumysu. Na przekąskę podawane są sucharki i aaruul - suszony twaróg