wodospady Koćuša...

zdjęciemapa

Podobno psy znają się na ludziach:)

"tearose" a propos aportowania i noszenie kijka, to spotkaliśmy owczarka niemieckiego w Dolinie Staroleśnej przy Zbójnickiej Chacie, (pewnie właścicieli pies) sam przynosił kij (pałę) kład przed nami i czekał żeby mu rzucić, jak raz to zrobiłaś to już nie można było się od niego obegnać. Mamy zdjęcia owczarka a tego opisanego wyżej bardzo duzo lecz nie do pokazania bo ciągle jest przy żonie. Pozdrawiam.

Dziękuję, Jędrzeju:)

Piękne miejsce.

Ładna historia, Leszku:) W moim przypadku, rudzielec był przesympatyczny, radosny i pełen pozytywnej energii. Towarzyszył nam przez cały czas, jaki poświęciliśmy kontemplacji tego miejsca: nosił nam patyki, zaglądał w oczy, podskubywał "na niby" moje łydki, a jak już pogłaskałam jego pyszczek, to nie odchodził dalej, niż 5 kroków. Musiała go zabrać dziewczyna z konoby ze sobą, bo ciężko było się rozstać;) Będę go zawsze pamiętać!:)

Odnośnie pieska; my będąc w Tatrach na Słowacji już trzy razy spotkaliśmy tego samego pieska - turystę, pierwszy raz w 2014 r. kiedy to o 4 rano podszedł do nas i towarzyszył nam a raczej żonie najpierw na Hrebienok i dalej na szlak na Sławkowski szczyt do wysokości około 1600 m. kiedy to zawrócił, żona przeżywała bardzo to. Wyglądało jakby ją prowadził bo jak ona się zatrzymała to i on jak ruszała to on. Na Hrebienioku popędził i zaczął szczekać jakby coś lub kogoś przepędzić, po czym wrócił do nas. Drugi raz spotkaliśmy go przy hotelu "Hutnik"w zeszłym roku(2016) za trzecim razem w tym roku przy parkingu w Tatrzańskiej Łomnicy i za każdym razem podchodził do nas ale jest bardzo nieufny, pewnie ktoś mu kiedyś zrobił krzywdę. Ja to żonie mówię, że on sprawdza jak się ona czuje, przywitał się i idzie swoją drogą. Pozdrawiam.