w strugach deszczu...

zdjęciemapa

Zdecydowanie smutniejsze. Aż trudno uwierzyć, że stało się to w kwadrans! Pozdrawiam:)

Piękne. :)

CB może też być pięne

Tak było, Paajak. Gradowe chmury pojawiły się znienacka i świat stracił kolory. Wszystko poszarzało w mgnieniu oka, wodospady znajdujące ujście w jeziorze rozszalały się i trzeba było trzymać się lin, by się przez nie przedostać. Tej wielkości gradu jeszcze nie widziałam! Byliśmy właśnie w połowie drogi: w którą stronę bym się nie udać, ta sama odległość do pokonania;( Ale nie byliśmy sami, raz po raz mijaliśmy towarzyszy niedoli; niektórzy mieli gorzej, bo wybrali się rowerami. Byliśmy mokrzy, choć mieliśmy parasole i zziębnięci, kiedy wróciliśmy do samochodu. I przeszczęśliwi!:)

Rozumiem deszcz, ale żeby tak wszystko od razu widzieć w ciemnych barwach :)