Poranny wiaterek

zdjęciemapa

Najbardziej ucierpiała przemrożona prawa strona nosa. Reszta nadaje się do dalszego użytkowania w podobnych warunkach już teraz :).

No i jak tam filtry, obiektyw i... matryca po takim mrożeniu🤔

Dzięki, miło mi :). Kinga68, o właśnie! Nie sprawdzałem jeszcze jak wyglądają filtry po tej przygodzie :P

5++ ten drugi za poświęcenie :)

zdjęcie z klimatem,gratuluję;)

Polecam za poświęcenie człowieka i sprzętu oraz za sympatyczny opis.

Opis niestety nie przyjął tak długiego tekstu, więc ponawiam tu: To, co unosi się nad Śnieżką, to nie chmury i również nie mgła. To śnieg porywany przez wiatr i rozświetlony przez wschodzące Słońce. Dzień swoich 34. urodzin spędziłem w gronie kilku z bliskich mi osób, które udało mi się namówić na wyjazd w góry w środku tygodnia. Śpiąc niecałą godzinę, o 2 nad ranem wyruszyliśmy do Karpacza, by chwilę po 6:00 stanąć u podnóża Śnieżki. Prognozy meteorologiczne dnia poprzedniego były bardzo obiecujące pod kątem fotograficznym. Na miejscu jednak okazało się, że sprawdziła się tylko ta dotycząca widoczności. Z temperatury -10 stopni zrobiło się -19, a z lekkiego wiaterku powstał taki, który w porywach przekraczał 100 km/h. GOPR po wschodzie słońca, który był chwilę przed godziną 8:00 ogłosił temperaturę odczuwalną na poziomie -29 stopni. To sprawiało, że samo rozstawienie statywu było bolesne dla dłoni mimo założonych rękawiczek. Po minucie manipulowania aparatem w otwartym terenie kostniały palce, a po kolejnej nie byłem w stanie nawet wyłączyć go. Zobacz i posłuchaj jak wiało tu: https://www.youtube.com/watch?v=HsPMHNrhnSc. Ten krótki film nie odda w pełni tego, co można było przeżyć, bo zapewne siedzisz teraz w fotelu w ciepłym pomieszczeniu :). Fotografowanie zakończyłem więc na... 3 zdjęciach :). To, co oglądasz to wycinek pełnego kadru wykonanego 85 mm obiektywem. Mimo, że w plecaku niosłem również ciężkiego 400 mm zooma, nie wyobrażam sobie jego zmiany i stabilnego trzymania w tych warunkach.