Sikkim - u stóp Kangdzendzongi > INDIE

Sikkim długo uchodził za ostatnią z himalajskich krain szczęśliwości , zwanych Shangri – La. Głownie ze względu na odizolowanie od reszty świata i malownicze tereny górskie. W tym starożytnym buddyjskim królestwie od niepamiętnych czasów niechętnie przyjmowano przybyszów. Nawet dziś turyści potrzebują specialnego zezwolenia na pobyt. Nad całym regionem dominuje potężna Kanghdzendzoinga. Jej sylwetkę widać z każdego miejsca stanu.

Kangchendzonga - 8586 m. Szczyt IX na mapach Indyjskiej Służby Topograficznej to
najbardziej na wschód wysunięty ośmiotysięcznik wznoszący się na granicy Nepalu i
indyjskiego stanu Sikkim. Od niemal każdej strony wygląda niczym olbrzymi namiot ,
podtrzymywany przez cztery granie, które idealnie wyznaczają strony świata. Jest trzecim co do wysokości szczytem Ziemi. Nazwa Kangchendzonga tłumaczona jest dosłownie z
tybetańskiego jako "Pięć skarbnic wielkiego śniegu". Brzmi to w naszym języku niezbyt zręcznie lecz trudno pokusić się o lepsze tłumaczenie. Nie jest pewne czym owe skarbnice mogą
być - ludność lokalna mówi o pięciu wierzchołkach masywu, pięciu lodowcach lecz także
o tradycyjnych pięciu skarbach regionu - soli, srebrze i złocie, turkusach, świętych
księgach oraz ziarnie. Wierzchołek góry jest uważany za święty. Pierwsi zdobywcy w roku
1955 uszanowali wolę tutejszych mieszkańców i zatrzymali się kilka metrów przed szczytem.
Pierwszego wejścia zimowego w roku 1986 dokonał Jurek Kukuczka oraz Krzysztof
Wielicki. W roku 1992 na stokach Kangdzendzongi zaginęła Wanda Rutkiewicz

Sikkim oferuje wspaniale trasy trekkingowe zarówno w niższych partiach gór , jak i wysokogórskie przejścia. W galerii chce przedstawić parę zdjęć z trekkingu najbardziej popularnego – trasy „ Kangdzendzongi”
Zapraszam
Marek Bytom – http://www.marek.bytom.pl