Jak przeżyć w Rio > BRAZYLIA

Oczywiście nie będzie to wyczerpujący poradnik. Generalnie duże miasta brazylijskie, delikatnie mówiąc, nie należą do bezpiecznych. I wcale nie trzeba nadmiernie wertować brazylijskich gazet, czy specjalnie wyszukiwać tego typu wiadomości w Internecie. Tylko w czasie w którym byłem miały miejsce 2 istotne przestępstwa dotyczące turystów: gwałt w komunikacji miejskiej na Francuzce i pobicie jej amerykańskiego przyjaciela, oraz napad na bus przewożący turystów z Niemiec w Parku Narodowym Tijuca (droga na Corcovado) – oczywiście o tym wszystkim dowiedziałem się – na szczęście po powrocie.

Przelot Alitalią przez Pragę – perypetie związane z przebudowaniem biletu i zamieszanie z tym związane opisałem wcześniej, szczęśliwie już następnego dnia przylatuję do Rio i można rozpocząć kolejną przygodę południowoamerykańską.

Pierwsze wrażenie – szok termiczny. Z zimnej Polski, przez niewiele cieplejsze Czechy, lotniska włoskie (klimatyzowane, nie za bardzo da się określić temperaturę na zewnątrz) po przylocie do Rio jest ciepło, ba nawet bardzo ciepło (późniejsze banery reklamowe wyposażone we wskaźnik temperatury pokazywały nawet 42 stopnie Celsjusza).

Po przejściu odprawy paszportowej trzeba się jakoś dostać do miasta. Taksówki odpadają bo drogie, pozostaje oficjalny bus, który też do tanich nie należy. Najbardziej przydatny jest chyba numer 2018 kursujący z lotniska przez lotnisko krajowe, główny dworzec autobusowy aż do dzielnic: Botafogo, Copacabana, Ipanema i Leblon. Koszt przejazdu 12 reali (czyli taką lub podobną kwotę należy mieć ze sobą). Brazylijskie reale udało się nabyć jeszcze w Polsce (wybrane kantory prowadzą sprzedaż nietypowych walut, a taka małą kwotę warto mieć ze sobą, żeby nie kupować walut na lotnisku po zawyżonych kursach).

Miałem zarezerwowany hostel Tupiniquim Hostel Rio de Janeiro, Rua Paulo Barreto 79, Rio de Janeiro, 22280-010, Brazil (dzielnica Botafogo), niedaleko stacja metro, bardzo dobra komunikacja autobusowa z głównymi atrakcjami Rio, 5 minut na piechotę od zatoki Botafogo. Miejsce w Sali ośmioosobowej 35 reali (czyli ok. 55 PLN) – jak na Rio w miarę tanio. Później okazało się, że i dzielnica całkiem sympatyczna i w miarę bezpieczna (dało się chodzić wieczorami).

Skoro o bezpieczeństwie mowa. Faktycznie Rio jest uważane za niezwykle niebezpieczne miejsce („Miasto Boga” jest jedną z bardziej znanych wizytówek miasta). W ostatnich latach sporo się zmieniło, ostatnio szczególnie z racji przygotowań do Mundialu w 2014 roku, tym nie mniej trzeba pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa:

Corcovado – choć kuszące, odradza się samodzielne wchodzenie na piechotę (nawet z kolejki szlak wygląda niewinnie), a raczej wjazd specjalnym pociągiem. Przewodniki polecają również wjazdy specjalnymi busikami, jednak, jak wspomniałem na wstępie, również taki rodzaj transportu nie jest wolny od zagrożeń.

Za niebezpieczne dzielnice uważane są oczywiście wszystkie fawele (a jest ich naprawdę dużo) i okolice, dla ułatwienia dodam, że jest ich ponad 700 i w zasadzie są wszędzie. Do faweli są organizowane specjalne wycieczki (chyba najbezpieczniejszy sposób zwiedzania, pod warunkiem oczywiście, że kogoś to interesuje). Niebezpieczna jest również Saara i Copacabana (ta ostatnia jest mocno patrolowana przez policję, więc niebezpieczność ogranicza się do nocy i wczesnego rana).

Komunikacja – metro uważane jest za bezpieczne (są częste patrole policji), komunikacja autobusowa w dzielnicach centralnych również, choć oczywiście należy zachować ostrożność wieczorami. Największy dalekobieżny dworzec autobusowy (Rodoviaria) ma nieciekawe otoczenie (byłem kilka razy, nic się nie przydarzyło, nikt nie zaczepiał, ale lepiej podjeżdżać autobusem miejskim od strony głównego wejścia).

Z drugiej strony oczywiście nie można popadać w paranoję, Standardowe zabezpieczenia (nie afiszowanie się z pieniędzmi, aparatem fotograficznym, nie łażenie, szczególnie samotnie, po dzielnicach uważanych za niebezpieczne powinno wystarczyć. Trzeba pamiętać, że krajobrazy Rio wynagrodzą wszelkie niedogodności.