Zjednoczone Emiraty Arabskie. Per³y. > ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

Per³y, których w p³ytkich wodach zatoki by³o du¿o, dawa³y dochód ludno¶ci z Pó³wyspu Arabskiego do 1935 r. Ca³y sezon podzielony by³ na cztery okresy. Pierwszy, zwany al mijna rozpoczyna³ siê ju¿ w maju. U¿ywano wtedy ³odzi piêcio-, sze¶cioosobowych zwanych banoosh i nie oddalano siê zbytnio od brzegu. Czêsto i kobiety bra³y udzia³ w tych wyprawach, bo wyp³ywano rano i wieczorem wracano. Per³y z tych po³owów by³y ma³e i s³abej jako¶ci. Od czerwca zaczyna³ siê g³ówny sezon zwany al ghaus al kabeer i trwa³ trzy miesi±ce, do koñca sierpnia. Sezon trzeci, wrze¶niowy zwany al radda, koñczy³ po³owy, a woda w zatoce stawa³a siê ch³odna. By³ jeszcze jeden okres po³owów, al saifiya, trwaj±cy dok³adnie czterdzie¶ci dni i zaczyna³ siê w po³owie kwietnia. Jego pocz±tek nazywa³ siê al rakba, a koniec qifal. Koniec sezonu zawsze og³asza³ szejk.
£odzie wykorzystywane do po³owów by³y ró¿nej wielko¶ci. Bateel lub buggarah zabiera³y do 100 osób na pok³ad. Al sambouq mie¶ci³y ok. 70 cz³onków za³ogi, jalbout to ³ód¼ 20-, 30, stuosobowa, a na al shahoof p³ywa³o od dwóch do piêtnastu ludzi. £ód¼ al halaliya dowodzona przez nokhadha, który zna³ siê na nawigacji, zwozi³a zebrane per³y przez ca³y okres po³owów, aby je sortowaæ i klasyfikowaæ. Najwiêksze ³odzie pozostawa³y na wodach zatoki przez ca³y sezon.
Na ³odziach pracowali nurkowie — ghasah, ludzie, którzy przygotowywali nurka do zej¶cia pod wodê — siyub lub al sib, oraz oprawiacze ryb i kucharze. Na wielu pracowali te¿ ch³opcy zwani tabbab lub waleed pomagaj±cy utrzymaæ czysto¶æ pok³adu oraz w kuchni i mieli od o¶miu do trzynastu lat.
Ghasah wykonywali seriê dziesiêciu dwuminutowych zanurzeñ z minutow± przerw±, aby potem d³u¿ej odpocz±æ. Ich ekwipunek sk³ada³ siê z kosza na muszle, ochraniaczy na palce, klipsa do zatkania nosa, kamienia piêciokilogramowego, by szybciej zej¶æ na dno, i liny, któr± szybko wyci±gani byli na pok³ad. Posi³ek z³o¿ony z daktyli, ry¿u i ryb dostawali dopiero wieczorem, bo podobno na czczo lepiej siê nurkuje. Do domu wracali chorzy i zdrowieli do nastêpnego sezonu. Ostatnia wiêksza wyprawa po per³y wyp³ynê³a z Dubaju w 1949 r.
Na pocz±tku XX w. z portów Pó³wyspu Arabskiego, z rejonów, gdzie teraz mie¶ci siê Abu Zabi, Dubaj, Ra’s al Chaima, Szard¿a, wyp³ywa³o 1 200 ³odzi.
W wodach zatoki wy³awiano per³y bia³e i okr±g³e zwane al jiyoun, które mia³y najwy¿sz± klasê czysto¶ci. Drugiej klasy by³y al yakka, a al qawlowah to ju¿ per³y z kolorem niebieskawym i lekko czerwonawym. Za najgorsze uznawano te, które by³y o kszta³tach nie-owalnych i mia³y ró¿ne odcienie, a nazywano je al badla i al khashra.
Per³y, zanim trafi³y do ostatecznego odbiorcy, przechodzi³y przez finansowy system z³o¿ony z wielu po¶redników. Kupcy ju¿ przed sezonem dawali zaliczki i ta metoda nazywa³a siê al aalfiya. Byli to g³ównie Hindusi, którzy najwiêcej kupowali pere³ najwy¿szej jako¶ci, a w drugiej kolejno¶ci by³y to rodziny królewskie z tego rejonu.
Po 1930 r. ju¿ nikt tu nie wyp³ywa³ na wody zatoki w upalne miesi±ce, by nurkowaæ po per³y. Japoñczycy zalali rynek hodowlanymi per³ami, o wiele tañszymi. Ale jest to dziedzictwo tego rejonu i przez wiele lat wielbiciele tych klejnotów czekali na nie, wiêc teraz Emiratczycy chc± kultywowaæ tê tradycjê, aby lokalna m³odzie¿ wiedzia³a, jak to wygl±da³o, oraz przy okazji tury¶ci.