Zjednoczone Emiraty Arabskie. Tego w przewodnikach nie ma. Taniec. > ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

Emiratczycy mają swoje tańce tradycyjne nazywane ogólnie razfah, a należą do nich: yola, harbiya, aayala. Taniec yola wziął swoją nazwę od ruchu kręceniu pałką lub karabinem o tej samej nazwie i wykonywany jest przez jedną osobę, lub grupę, ale nie ma w nim synchronizacji. Dwa pozostałe wyglądają podobnie. Dwa rzędy mężczyzn stoją naprzeciw. Do wykonania tańca aayala potrzeba minimum 15 Emiratczyków w każdym szeregu, a w harbiya wystarczy pięciu. Obie grupy śpiewają utwór poetycki ułożony okazjonalnie. Gdy jeden rząd wyśpiewa wersy, to drugi zaczyna je powtarzać. Stoją blisko siebie i jedną ręką obejmują kolegę, a drugą wybijają takt i kołyszą się do przodu i na boki. Między nimi stoi przodująca postać, czyli poeta nazywany al abu (ojciec) lub al ras (głowa) i pilnuje słów, jak i bębniarze zwani ahl alzana lub al yaweela wybijający rytm. Tańce wykonywane są z okazji wesel, narodzin i z reguły biorą w nich udział kuzyni oraz przyjaciele, a w każdej rodzinie jest poeta układający wiersze okolicznościowe. Ćwiczą w domach w majlises. Taniec aayala ma na celu zachęcanie ludzi do obrony swojej ziemi i atakowania wroga. Ten taniec ludowy gloryfikuje obraz dawnych arabskich wojowników.
Aayala znaczy „napastnicy”.
https://www.youtube.com/watch?v=qS3aoTo0Yr8
https://www.youtube.com/watch?v=E87Fll3Kq5E
Jest kilka stylów tańca aayala zwanego inaczej al ayala. W Abu Zabi i w Al Ain tańczony jest bez akompaniamentu i nazywany jest ayyalat ahl albar lub razfat al-ayala. W regionie od Abu Zabi do Fudżajra nazywany jest ayyalat ahl albahr lub ardhat al ayyala i wykonywany jest przy dużej perkusji zwanej al-kaasir, małej perkusji al-rahmani, tamburynie al-defuf lub al-tous, czyli mosiężnych talerzy.
Kolejnym tańcem popularnym wśród Emiratczyków jest al manaheel. Wykonywany jest wspólnie przez mężczyzn i kobiety na weselach i festiwalach.
http://gulfnews.com/news/uae/general/music-of-the-heart-1.383157
Al Malid jest wykonywany podczas uroczystości religijnych, takich jak Milad-un-Nabi (Urodziny Proroka) i Al Isra Wal Miraj (Święto nocy, gdy Bóg zabrał Mahometa w podróż z Mekki do Jerozolimy, a następnie do nieba), oraz innych ceremonii religijnych.
https://www.youtube.com/watch?v=h3vUaApr9bs
Częstym elementem używanym przy tańcu zwanym aayala i razeef jest al bunduqeeya, czyli karabin. Wykonawcy tańca ściskają, wyrzucają, kręcą i czasami strzelają ze swojej broni w takt muzyki. Al Razzef jest zazwyczaj wykonywany, aby pozdrowić i przywitać wybitnych gości, jak władców, urzędników państwowych, oraz podczas uroczystości weselnych.
Kolejnym elementem wykorzystywanym przy tańcu aayala jako podpora jest miecz i pochwa. Dekoracyjną pochwę pokrywa srebro, posiada ona dwa kamienie, a na ostrzu miecza są wygrawerowane wzory.
Al Manyour, czyli pas kopytny to element złożony z 307 suszonych kopyt kóz przywiązanych bawełnianym sznurkiem do szerokiego pasa tkaniny. Jest on zawiązywany wokół talii i wykorzystywany głównie w tradycyjnym tańcu noban, wytwarzając charakterystyczny dźwięk grzechoczący, gdy tancerka kręci się i porusza.
Najbardziej popularny tradycyjny taniec kobiet, al na'ashat, jest integralną częścią każdej ważnej uroczystości w regionie. Młode dziewczęta w kolorowych strojach zwanych al mekhwar i przyozdobione złotą biżuterią – murta’asha i murreya, kołyszą kruczoczarnymi długimi włosami z boku na bok w tak melodii piosenek arabskich, które chwalą odwagę i osiągnięcia plemienia.
Uważa się, że taniec al na'ashat może być nawiązaniem do wojen w czasach starożytnych. Wtedy młode kobiety wychodziły ze swoich domów i zdejmowały okrycia głowy, aby dodać odwagi mężczyznom i aby zmobilizować ich do obrony honoru plemienia.
Taniec al ayala został dodany w listopadzie 2014 roku do reprezentatywnej listy UNESCO niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.