Zjednoczone Emiraty Arabskie. Tego w przewodnikach nie ma. Daktyle. > ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

Daktyle, owoce palmy daktylowej, to najważniejszy pokarm Beduinów. Po zbiorach ugniatali je, by nie zabierały zbyt dużo miejsca i przemieszczając się po pustyni, nosili je w jukach przytwierdzonych do garbu wielbłąda. To owoc o długim okresie przydatności do spożycia, nie wymagający specjalnego przechowywania, za to bardzo wartościowy.
Beduini traktowali daktyle nie tylko jako pokarm, ale i lekarstwo.
W Koranie jest sura odnosząca się do rodzącej Maryi, matki Jezusa.
„Wtedy będące u jej stóp dziecko
Zawołało do niej:
Nie smuć się!
Twój Pan umieścił u twych stóp strumyk,
Potrząśnij ku sobie pień palmy,
Ona zrzuci świeże, dojrzałe daktyle”. (Koran sura 9;24,25)
To wyjaśnia lecznicze znaczenie daktyli w sprawach związanych z macierzyństwem. Dojrzałe daktyle zawierają substancję, która powoduje skurcze macicy i jest podobna do hormonu oksytocyny wydzielanego przez tylny płat przysadki mózgowej. Owoce te zawierają też pewne środki pobudzające, które wzmacniają mięśnie macicy w ostatnich miesiącach ciąży. Pomaga to w rozszerzaniu macicy w momencie porodu i zmniejsza poporodowe krwawienie. To była prawdopodobnie święta recepta dla matki Jezusa w momencie porodu, aby urodziła bezproblemowo i łatwo. Karmiące piersią matki też powinny jeść daktyle, bo posiadają one wysoki poziom potasu.
Daktyle są idealnym pożywieniem dla osób z problemami trawiennym. Są naturalnym środkiem przeczyszczającym, zawierają dużo rozpuszczalnego błonnika. Zalecane są też na biegunkę i inne dolegliwości żołądkowe. Aby osiągnąć lepszy efekt, trzeba zostawić daktyle na noc w wodzie, a rano zmiksować i zjeść.
Zawierają one wysoki procent cukru (70–80%) w formie fruktozy i glukozy, które powodują wysoką wartość kaloryczną, ale są łatwo przyswajalne i szybko docierają do mózgu. W ciągu pół godziny po zjedzeniu daktyli zmęczone osoby odzyskują nowy wigor. Niski poziom cukru we krwi jest główną przyczyną głodu, a nie pusty żołądek, jak często sądzimy. Ten naturalny cukier łatwo wchłaniany i trawiony jest bezpieczny dla żołądka i jelit dzieci. Daktyl jest odżywczy i regenerujący, zwłaszcza jeśli podamy go z mlekiem, a przy tym ma wspaniały smak. Zaleca się też podawanie daktyli trzy razy dziennie dzieciom z objawami biegunki czy czerwonki. A żucie twardych daktyli przynosi ulgę dzieciom ząbkującym i jest bezpieczne.
Choroby wątroby stały się problemem globalnym, a pestki daktyla mają zdolność do przywrócenia normalnego stanu funkcjonalnego zatrutej wątroby i jej ochronę. Co więcej, badania potwierdziły, że selen, kwas ferulowy, antocyjany, kwas kawowy, kwercetyna, kwas chlorogenowy, proantocyjanidyny, β-karoten, apigenina i luteolina są składnikami daktyli, które mogą chronić wątrobę przeciwko CCl4 (czterochlorek węgla) wywołującemu uszkodzenia tego organu.
W jednym z hadisów można przeczytać taką historię:
Sa'ad Bin Waqqas opowiadał, że cierpiał z powodu choroby. Prorok Mahomet odwiedził go. Położył dłonie między jego sutki, a on poczuł jego chłód w sercu. Powiedział prorok: jesteś człowiekiem, który cierpi z powodu chorób serca. Idź do Al Haris Ibn Kaladah (żyd, ekspert medyczny), brata Saqifa. On jest ekspertem, który daje leczenie. I Sa’ad poszedł. Powinieneś wziąć siedem ajwah (odmiana daktyli) z Medyny i po wyjęciu pestki umieścić je w ustach (Sunan Abu Dawud, Book 28, Nr 3866).
Daktyle są pełne potasu, który w odpowiedniej ilości jest niezbędny dla zdrowia serca. Zmniejsza on ryzyko udaru mózgu i może obniżyć LDL (low-density lipoprotein cholesterol). Badania wykazały, że dieta ze sproszkowanymi pestkami daktyli powoduje zmniejszenie stężenia trójglicerydów w osoczu, cholesterolu całkowitego, cholesterolu i lipoprotein o niskiej gęstości.
Wyznawcy Allaha twierdzą, że odmiana daktyli ajwa pochodzi z jannat, czyli z nieba, wiecznego miejsca dla muzułmanów, i zawiera antidotum na trucizny, ale rozumiane nie dosłownie. Mówi o tym jeden z hadisów. Prorok powiedział: „Kto spożywa siedem daktyli w godzinach porannych, będzie chroniony od jadu i zawiści”. Możemy to tłumaczyć tym, że człowiek mający dużo energii, ale nie jest ociężały z powodu dużego posiłku, nie złości się tak, jak głodny.
Zjedzenie daktyli przed posiłkiem spowoduje zmniejszenie głodu, a co za tym idzie, zmniejszenie ilości spożywanego pokarmu. Rano poziom cukru w naszym organizmie jest niski i czujemy wilczy głód, więc należy szybko dostarczyć energii. Cokolwiek zjemy, to zajmuje trochę czasu, aby zostało strawione i dotarło do krwioobiegu, a potem do mózgu, czyli jakieś 2 godziny. A ponieważ daktyle są trawione szybko, więc nasz mózg będzie zaspokojony i nie wyśle informacji o głodzie.
Daktyle są polecane ludziom w podeszłym wieku, bo dostarczają wszystkiego, co potrzebne, a przy tym nie obciążają żołądka.
Niedokrwistość, która jest spowodowana niskim poziomem żelaza, jest częstym problemem wśród większości ludzi, a daktyle i w tym przypadku stanowią potwierdzone remedium.
Z daktyli robi się dibs, czyli bardzo gęstą melasę, która z miodem jest stosowana na problemy z dziąsłami. Można ją zrobić w domu. Daktyle należy namoczyć w ciepłej wodzie, żeby zmiękły. Jak już będą miękkie, wyciągamy je z wody i wyjmujemy pestki. Wrzucamy daktyle do blendera lub miksera, dodajemy 2 łyżki wody i miksujemy, aż powstanie puree. Przechowujemy w lodówce lub w zamrażarce.
Ekstrakt z pestek daktyli zawiera 7 składników o właściwościach regenerujących, przeciwutleniających, ujędrniających oraz łagodzących. Są to: fitosterole, fitosteroidy, kwas ursolowy, izoflawony, polikozanole, pro-witamina A oraz witamina E. We Francji przeprowadzano badania kliniczne, które potwierdziły, iż stosowanie preparatów zawierających ekstrakt z pestek daktyli powoduje zmniejszenie powierzchni zmarszczek i ich głębokość.

Z daktyli robi się też syrop idealny do naleśników, a z nasion daktyli sporządza się smaczną kawę bezkofeinową. Pestki są najpierw prażone, a potem mielone. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich możemy spotkać czystą postać tego proszku lub z dodatkiem kawy arabiki.
Z pestek daktyli Beduini robili mąkę na placki, którymi karmili wielbłądy. Nasiona były także wykorzystywane do wytwarzania mydła,zaś kohl — kredki do oczu oraz różnych ozdób.
Badania naukowe nad daktylem i jego pestką trwają cały czas. Wszak Beduini odżywiali się tym owocem przez tysiące lat i uchodzili za jedną z najmocniejszych nacji, która musiała przeżyć w bardzo trudnych warunkach.
Różne odmiany owoców palmy daktylowej mają różne kompozycje kwasów tłuszczowych. Szczególnie ważny jest kwas linolowy, który nie jest produkowany przez organizm ludzki, a jego niedobór powoduje, że skóra staje się sucha i łuszcząca, paznokcie są łamliwe, wypadają włosy i zwiększa się transepidermalna utrata wody. Tego kwasu w pestkach daktyli jest dużo i dzięki temu pomaga leczyć dermatozy, oparzenia słoneczne, a najskuteczniej trądzik pospolity.
Naukowcy stwierdzili, że wodny ekstrakt z owoców palmy daktylowej ma działanie ochronne przed uszkodzeniem oksydacyjnym, czyli przed chorobami Parkinsona, Alzheimera i miażdżycą. Inne badania, na razie eksperymentalne, wykazały, że glukany wyizolowane z tych owoców posiadają właściwości przeciwnowotworowe.
Olej z nasion daktyli absorbuje promienie słoneczne w zakresie ultrafioletu (UV), C (100–290 nm) i UV-B (290–320 nm). Z tego powodu może być stosowany jako składnik produktów protektorów UV, które mogłyby zapewnić ochronę zarówno przed promieniowaniem UV-B i UV-A.
W 2014 r. wyekstrahowano komórki macierzyste z pestek daktyli dla materiału używanego w kosmetykach.
Na świecie produkuje się też wódkę palmową, ale nie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
W Zjednoczonych Emiratach Arabskich możemy kupić daktyle o różnych nazwach, a jest ich ok. 400 odmian. Oto niektóre z nich:
Almarina — czerwonego do ciemnobrązowego koloru, są długie, duże, pomarszczone, mają mocny słodki smak. Ich skóra jest gruba i sucha, co pozwala na obieranie, jeśli ktoś chce. Nie są bardzo mięsiste, raczej suche, i mają włókna wewnętrzne wokół nasion, nadające się idealnie do żucia.
Dabbas — ta odmiana ma długi okres przechowywania, nawet 3 lata.
Fard — małe, okrągłe, z bardzo cienką skórą, która łatwo pęka, przez co przywierają do siebie. Są lekkie, czerwonawobrązowego koloru. Mają słodki i przyjemny smak z nutą toffi.
Khidri — odmiana ta pochodzi z Egiptu, ale jest powszechnie uprawiana w regionach Al Qassim w Arabii Saudyjskiej, skąd dociera na rynek emiracki. Są duże, z ciemnobordowoczerwoną skórą i mają głęboki, słodki smak z nutą rodzynkową, a miąższ rozpływa się w ustach.
Kholas — nazwa tej odmiany oznacza w języku arabskim „dość”. Owoce pochodzą z regionów Al Qasim i Al-Chardż w Arabii Saudyjskiej. Są one najczęściej spożywane z kawą, gdyż nie są zbyt słodkie, ale z posmakiem karmelu, bardzo mięsiste, wilgotne i lepkie. Średniej wielkości z ciemnoczerwonawobrązową skórą.
Madjoul — nazwa tej odmiany oznacza w języku arabskim „nieznany”. Odmiana pochodzi z Maroka. Ciemnobrązowego koloru, średniej wielkości, jest twarda, a nawet bardzo twarda, z suchą skórą, z bardzo wyraźnymi zmarszczkami. Posiada umiarkowanie słodki, soczysty smak, z kremową konsystencją miąższu. Znana jest w tym rejonie jako „król daktyli”.
Sheeshe — wielokolorowe daktyle wyglądające najładniej spośród wielu odmian. Mają żółtawy odcień na jasnobrązowej, grubej skórce. Nieco suche w dotyku, odznaczają się subtelnym smakiem i są idealne dla tych, którzy nie lubią rzeczy zbyt słodkich.
Sokari — w języku arabskim ta nazwa brzmi jak słowo „cukier” i oznacza „ ten słodki ”. Odmiana ta jest często określana jako „daktyl królewski”. Mają kształt stożka, z wyraźnymi fałdami na ich zażółconej skórce. Są jędrne, lekko sprężyste, a skrystalizowany cukier daje im chrupkość.
Segai — odmiana ta pochodzi z Arabii Saudyjskiej. Daktyle te są średniej wielkości, a skóra ma wielobarwne odcienie. Na górze mają pasek żółty i są jędrne, a w tym miejscu ich smak przypomina brązowy cukier, podczas gdy podstawa jest brązowa, miękka i lekko słodka. Odmiana ta jest wyjątkowa, gdyż jest chrupiąca na górze i miękka na dole.
Wanan — odmiana ta ma kształt długiego stożka, o ciemnej, pomarszczonej skórce i miękkim, lekko słodkim miąższu. Nadaje się do faszerowania nadzieniami, takimi jak imbir, migdał, kandyzowane owoce, albo jako dodatek do kawy.
Bardzo często nazwy nadawane były na cześć rodu czy plemienia i poszczególne oazy miały swoje szczepy tego drzewa niespotykane gdzie indziej.
Owoce te spożywać można jako świeże, czyli khalaal po arabsku, tuż po zbiorach. Po wysuszeniu nazywają się tamr, jak również półdojrzałe, czyli rutab. Z reguły wysychają na drzewie i dopiero wtedy są zbierane. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich całe kiście daktyli otaczane są specjalną siatką, by zapobiec spadaniu tego owocu pod drzewo, ponieważ dojrzewają one nierówno. Trwa to czasami przez 6 tygodni, zanim ostatni owoc zrobi się brązowy. Tak więc zbiory mogą być kilkakrotne, a jedno drzewo jest w stanie wydać do 100 kg owocu.
Daktyli nie należy przechowywać blisko produktów o silnym zapachu, bo bardzo szybko go przejmą. Należy je myć przed jedzeniem.
Istnieje wiele sposobów wykorzystania daktyli, oprócz jedzenia jako przekąskę. Można ich używać do ciast, deserów, koktajli i sałatek lub zrobić syrop.