Artyku y i relacje z podr y Globtroter w
Esja - góry na przedmieściach Reykjaviku, Łukasz Czubak > ISLANDIA
GlobAdmin
magazyn
Cztery pory roku w przeciągu 15 minut? To możliwe, a przekona Was o tym Łukasz Czubak w swojej relacji z wędrówki na Esję- górę na przedmieściach Reykjaviku. Pora szykować się na islandzki outdoor!
Reykjavik to metropolia. Całe 120 tysięcy mieszkańców, 1/3 narodu. Ale wystarczy odjechać 10 kilometrów od centrum, by znaleźć się w górach. Surowych, wyjątkowych, zaskakujących. Będących ulubionym celem wycieczek mieszkańców islandzkiej stolicy.
Nazywane są "miejskimi górami". W Reykjaviku widać je praktycznie z każdego miejsca. Najciekawiej prezentują się jednak z 73 metrowej wieży kościoła Hallgrimskirkja, którego architektura wzorowana jest na blokach zastygłej lawy. Spoglądasz w dół, na kolorowe, typowo skandynawskie domki, równe ulice, pomnik odkrywcy Ameryki Leifa Erikssona; potem dalej, na wybrzeże, dostrzegasz stojące w porcie statki, kilka samotnych wieżowców pretendujących do miana islandzkich drapaczy chmur; wreszcie przenosisz wzrok na spokojną taflę zatoki. I nagle, z poziomu zero, wyrasta pionowa ściana. Polarna wersja Ayers Rock. Pokryta śniegiem, niegościnna, zanurzona w chmurach. Dynamicznie wznosząca się nad wody oceanu. I kiedy chmury rozgania nagle powiew wiatru, dostrzegasz płaski niczym stół wierzchołek. Rozświetlony promieniami słońca, jasny. Wydaje się, że tam na górze, jest cieplej i słoneczniej, niż tu, w mieście. Ale to tylko złudzenie. Gra światła odbijającego się od wulkanicznych skał. To one sprawiają, że wschodnia część pasma - Móskarðshnúkar, zawsze wygląda jakby świeciło tam słońce. Ale nie daj się zwieść mirażowi, nawet jeśli pogoda jest słoneczna, u góry przyda się coś ciepłego. Na rozległej równinie zwykle wieje wiatr.
W górskiej skali, Esja jest niewielka. Ma nie więcej niż 20 kilometrów długości. Sięga niecałe 1000 metrów nad poziom zatoki. Ale robi wrażenie. Budzi ciekawość. Wystarczy wsiąść w miejski autobus i po dwudziestu minutach zadzierasz głowę wypatrując ścieżki wijącej się pośród bazaltowych słupów lawy. Jesteś w górach, które odbiegają charakterem od wszystkiego co do tej pory miałeś okazję widzieć w Europie.
Najpopularniejsze wyjście na szlak znajduje się w miejscu zwanym Mogilsa. Jest tu parking, niewielka restauracja i informacyjne tablice, z których wyczytamy, że góry powstały prawdopodobnie podczas wczesnego okresu zlodowacenia, około 2,5 miliona lat temu. Najwyższym ich punktem jest Habunga, wznosząca się na 914 m n.p.m., a ich nazwa pochodzi prawdopodobnie z języka celtyckiego, od irlandzkich osadników, którzy jeszcze przed Wikingami zawitali na "wyspę lodów".
-> ciąg dalszy relacji Łukasza znajdziecie w Magazynie Globtroter.pl Inspiracje nr 7
Magazyn do bezpłatnego pobrania z konta każdego zarejestrowanego użytkownika. Dołącz do społeczności Globtrotera, załóż konto
---, ---, Esja - góry na przedmieściach Reykjaviku, Łukasz Czubak, ISLANDIA
Nazywane są "miejskimi górami". W Reykjaviku widać je praktycznie z każdego miejsca. Najciekawiej prezentują się jednak z 73 metrowej wieży kościoła Hallgrimskirkja, którego architektura wzorowana jest na blokach zastygłej lawy. Spoglądasz w dół, na kolorowe, typowo skandynawskie domki, równe ulice, pomnik odkrywcy Ameryki Leifa Erikssona; potem dalej, na wybrzeże, dostrzegasz stojące w porcie statki, kilka samotnych wieżowców pretendujących do miana islandzkich drapaczy chmur; wreszcie przenosisz wzrok na spokojną taflę zatoki. I nagle, z poziomu zero, wyrasta pionowa ściana. Polarna wersja Ayers Rock. Pokryta śniegiem, niegościnna, zanurzona w chmurach. Dynamicznie wznosząca się nad wody oceanu. I kiedy chmury rozgania nagle powiew wiatru, dostrzegasz płaski niczym stół wierzchołek. Rozświetlony promieniami słońca, jasny. Wydaje się, że tam na górze, jest cieplej i słoneczniej, niż tu, w mieście. Ale to tylko złudzenie. Gra światła odbijającego się od wulkanicznych skał. To one sprawiają, że wschodnia część pasma - Móskarðshnúkar, zawsze wygląda jakby świeciło tam słońce. Ale nie daj się zwieść mirażowi, nawet jeśli pogoda jest słoneczna, u góry przyda się coś ciepłego. Na rozległej równinie zwykle wieje wiatr.
---, ---, Esja - góry na przedmieściach Reykjaviku, Łukasz Czubak, ISLANDIA
W górskiej skali, Esja jest niewielka. Ma nie więcej niż 20 kilometrów długości. Sięga niecałe 1000 metrów nad poziom zatoki. Ale robi wrażenie. Budzi ciekawość. Wystarczy wsiąść w miejski autobus i po dwudziestu minutach zadzierasz głowę wypatrując ścieżki wijącej się pośród bazaltowych słupów lawy. Jesteś w górach, które odbiegają charakterem od wszystkiego co do tej pory miałeś okazję widzieć w Europie.
Najpopularniejsze wyjście na szlak znajduje się w miejscu zwanym Mogilsa. Jest tu parking, niewielka restauracja i informacyjne tablice, z których wyczytamy, że góry powstały prawdopodobnie podczas wczesnego okresu zlodowacenia, około 2,5 miliona lat temu. Najwyższym ich punktem jest Habunga, wznosząca się na 914 m n.p.m., a ich nazwa pochodzi prawdopodobnie z języka celtyckiego, od irlandzkich osadników, którzy jeszcze przed Wikingami zawitali na "wyspę lodów".
-> ciąg dalszy relacji Łukasza znajdziecie w Magazynie Globtroter.pl Inspiracje nr 7
---, ---, Łukasz Supergan- wywiad- magazyn Globtroter.pl Inspiracje nr 7, POLSKA
Magazyn do bezpłatnego pobrania z konta każdego zarejestrowanego użytkownika. Dołącz do społeczności Globtrotera, załóż konto
Zdj cia
Dodane komentarze
brak komentarzy
Przydatne adresy
Brak adres w do wy wietlenia.
Inne materia y
Dział Artykuły
Dział Artykuły powstał w celu umożliwienia zarejestrowanym użytkownikom serwisu globtroter.pl publikowania swoich relacji z podróży i pomocy innym podróżnikom w planowaniu wyjazdów.
Uwaga:
za każde dodany artykuł otrzymujesz punkty - przeczytaj o tym.
