Artyku y i relacje z podr y Globtroter w
Vatnajökull - trekking po największym lodowcu Europy- Łukasz Czubak > ISLANDIA
GlobAdmin
magazyn
Wyobraźcie sobie górę śniegu bliską powierzchni Korsyki. Górę, której pokrywa lodowa osiąga nawet kilometr grubości. Którą przy dobrej pogodzie widać - bagatela - z odległości 550 kilometrów. Która ma w sobie tyle wody, że największa rzeka kraju musiałaby ją nieść do oceanu przez 200 lat...
Wyobraziliście sobie? To teraz koniecznie musicie zobaczyć ją na własne oczy! Ta góra istnieje na Islandii.
Kiedy jedzie się od strony Reykjaviku słynną Ring Road, okrążającą wyspę, nic nie zapowiada śnieżnego spektaklu. Niekończące się pola lawy i wulkanicznego piasku; płaski, monotonny krajobraz. Pozostałość po wybuchach wulkanów, które drzemią pod lodową pokrywą; osad, który naniosły powodzie powstające, gdy rozgrzana lawa topiła śnieg. Lecz nagle, za mostem na rzece Skeiðará, czerń ustępuje miejsca bieli. Przed nami wyrastają postrzępione góry, a chwilę potem dostrzegamy olbrzymią połać śniegu. To jeden z 30 jęzorów Vatnajökull, największej czapy lodowej Europy (poza obszarami arktycznymi). Przy dobrej pogodzie można ją zobaczyć z najwyższego szczytu Wysp Owczych - Slættaratindur. Zajmuje prawie 1/10 powierzchni Islandii.
Jeśli chcemy się jej przyjrzeć bliżej, to najlepiej zatrzymać się w Skaftafell - centrum turystycznym położonym przy południowej części lodowca. Znajdują się tutaj niewielka ekspozycja, sklepiki, parking, dobrze wyposażone pole namiotowe oraz kilka znakowanych szlaków turystycznych. Są zróżnicowane ze względu na trudność i oczekiwania turystów.
Ten najłatwiejszy, niebieski, przejść może naprawdę każdy. Droga prowadzi żwirową ścieżką, wytyczoną w zielonej dolinie u podnóża gór i ma zaledwie 2 kilometry długości. Na trasie można zobaczyć pięć wyjątkowych wodospadów, w tym ten najbardziej znany - Svartifoss, czyli "Czarny Wodospad". Jego nazwa wzięła się od bazaltowych słupów lawy, które otaczają kaskadę. Ich uroda zainspirowała między innymi architekta słynnej katedry Hallgrimskirkja w Reykjaviku.
Szlak kończy się punktem widokowym, z którego można dostrzec jęzor lodowca. Jeśli jednak chcemy podejść do niego bliżej, warto wybrać trasę oznaczoną kolorem czerwonym. To już wariant typowo górski, przeznaczony dla osób niebojących się wysokości. Prowadzi w kierunku szczytu Kristinartindar (1126 m n.p.m.), tuż przy kilkusetmetrowej ścianie, która pionowo opada do jęzora Skaftafellsjökull. Gra kolorów, światła i emocji, jakich doświadcza w tym miejscu wędrujący, na długo pozostaje w pamięci. Przed nami z każdą minutą rośnie nieskończona połać lodu. U samej góry dziewiczo białego, odbijającego promienie słońca. Poniżej, między dwoma pionowymi ścianami skalistej doliny, w której ulokował się jęzor - przybrudzonego, zmieszanego z wulkanicznymi pyłami. A kiedy wejdziemy odrobinę wyżej i staniemy nad samą krawędzią lodowca, to widok sięgnie jeszcze dalej, hen po horyzont, ukazując naszym oczom rozległą dolinę; pole lawy, porośnięte mchami i trawą, na którym dziesiątki strumieni spływają z lodowca w dół do oceanu. Prawdziwy spektakl żywiołów.
A to nie koniec atrakcji. Jeśli mamy na tyle odwagi i doświadczenia, to przed nami szlak czarny, najtrudniejszy. Prowadzi na sam wierzchołek Kristinartindar. Ostrą, skalistą granią, przypominającą jak żywo tatrzańskie dwutysięczniki, (choć niższą o 1000 metrów). Jednak nie każdemu będzie ją dane zdobyć. W czerwcu, z dużym prawdopodobieństwem może być jeszcze przysypana śniegiem. Albo zniknie we mgle. Albo jedno i drugie…
-> dalszy ciąg artykułu Łukasza znajdziecie w najnowszym Magazynie Globtroter.pl Inspiracje nr 8
Magazyn do bezpłatnego pobrania z konta każdego zarejestrowanego użytkownika, a dla pozostałych osób ze strony Globtroter.pl Inspiracje
Kiedy jedzie się od strony Reykjaviku słynną Ring Road, okrążającą wyspę, nic nie zapowiada śnieżnego spektaklu. Niekończące się pola lawy i wulkanicznego piasku; płaski, monotonny krajobraz. Pozostałość po wybuchach wulkanów, które drzemią pod lodową pokrywą; osad, który naniosły powodzie powstające, gdy rozgrzana lawa topiła śnieg. Lecz nagle, za mostem na rzece Skeiðará, czerń ustępuje miejsca bieli. Przed nami wyrastają postrzępione góry, a chwilę potem dostrzegamy olbrzymią połać śniegu. To jeden z 30 jęzorów Vatnajökull, największej czapy lodowej Europy (poza obszarami arktycznymi). Przy dobrej pogodzie można ją zobaczyć z najwyższego szczytu Wysp Owczych - Slættaratindur. Zajmuje prawie 1/10 powierzchni Islandii.
Jeśli chcemy się jej przyjrzeć bliżej, to najlepiej zatrzymać się w Skaftafell - centrum turystycznym położonym przy południowej części lodowca. Znajdują się tutaj niewielka ekspozycja, sklepiki, parking, dobrze wyposażone pole namiotowe oraz kilka znakowanych szlaków turystycznych. Są zróżnicowane ze względu na trudność i oczekiwania turystów.
---, ---, Vatnajökull - trekking po największym lodowcu Europy- Łukasz Czubak, ISLANDIA
Ten najłatwiejszy, niebieski, przejść może naprawdę każdy. Droga prowadzi żwirową ścieżką, wytyczoną w zielonej dolinie u podnóża gór i ma zaledwie 2 kilometry długości. Na trasie można zobaczyć pięć wyjątkowych wodospadów, w tym ten najbardziej znany - Svartifoss, czyli "Czarny Wodospad". Jego nazwa wzięła się od bazaltowych słupów lawy, które otaczają kaskadę. Ich uroda zainspirowała między innymi architekta słynnej katedry Hallgrimskirkja w Reykjaviku.
Szlak kończy się punktem widokowym, z którego można dostrzec jęzor lodowca. Jeśli jednak chcemy podejść do niego bliżej, warto wybrać trasę oznaczoną kolorem czerwonym. To już wariant typowo górski, przeznaczony dla osób niebojących się wysokości. Prowadzi w kierunku szczytu Kristinartindar (1126 m n.p.m.), tuż przy kilkusetmetrowej ścianie, która pionowo opada do jęzora Skaftafellsjökull. Gra kolorów, światła i emocji, jakich doświadcza w tym miejscu wędrujący, na długo pozostaje w pamięci. Przed nami z każdą minutą rośnie nieskończona połać lodu. U samej góry dziewiczo białego, odbijającego promienie słońca. Poniżej, między dwoma pionowymi ścianami skalistej doliny, w której ulokował się jęzor - przybrudzonego, zmieszanego z wulkanicznymi pyłami. A kiedy wejdziemy odrobinę wyżej i staniemy nad samą krawędzią lodowca, to widok sięgnie jeszcze dalej, hen po horyzont, ukazując naszym oczom rozległą dolinę; pole lawy, porośnięte mchami i trawą, na którym dziesiątki strumieni spływają z lodowca w dół do oceanu. Prawdziwy spektakl żywiołów.
---, ---, Vatnajökull - trekking po największym lodowcu Europy- Łukasz Czubak, ISLANDIA
A to nie koniec atrakcji. Jeśli mamy na tyle odwagi i doświadczenia, to przed nami szlak czarny, najtrudniejszy. Prowadzi na sam wierzchołek Kristinartindar. Ostrą, skalistą granią, przypominającą jak żywo tatrzańskie dwutysięczniki, (choć niższą o 1000 metrów). Jednak nie każdemu będzie ją dane zdobyć. W czerwcu, z dużym prawdopodobieństwem może być jeszcze przysypana śniegiem. Albo zniknie we mgle. Albo jedno i drugie…
-> dalszy ciąg artykułu Łukasza znajdziecie w najnowszym Magazynie Globtroter.pl Inspiracje nr 8
---, ---, Magazyn Globtroter.pl Inspiracje nr 8, POLSKA
Magazyn do bezpłatnego pobrania z konta każdego zarejestrowanego użytkownika, a dla pozostałych osób ze strony Globtroter.pl Inspiracje
Zdj cia
Dodane komentarze
do czy 21.05.2015
JoinTheTrip 2015-09-10 20:27:57
Byłam w zeszłym roku w październiku na Islandii. Lodowiec udało nam się przy słonecznej pogodzie i chcemy tam wrócić. Planujemy wrócić tam i w tym roku. Jeśli ktoś ma ochotę do nas dołączyć, gorąco zapraszamy. Więcej info https://www.facebook.com/JoinTheTripPL
do czy 21.06.2014
szy 2015-09-08 05:00:58
Lodowiec Vatnajökull rzeczywiście robi wielkie wrażenie, choć trzeba mieć trochę szczęścia, by w ogóle go zobaczyć. Bardzo często prawie cały chowa się w chmurach.Tekst ilustrowany jest jednak zdjęciami laguny lodowcowej Jokulsarlon - to także jest niesamowite miejsce! Wielkie góry lodowe, jakie później trafiają do oceanu i w widowiskowy sposób wyrzucane są na plażę - warto to zobaczyć. Piszemy o tym więcej na naszych stronach po rowerowej podróży po południowej części Islandii:
http://www.znajkraj.pl/islandia-poludniowa-na-rowerze
Pozdrawiam :-)
Przydatne adresy
Brak adres w do wy wietlenia.
Inne materia y
Dział Artykuły
Dział Artykuły powstał w celu umożliwienia zarejestrowanym użytkownikom serwisu globtroter.pl publikowania swoich relacji z podróży i pomocy innym podróżnikom w planowaniu wyjazdów.
Uwaga:
za każde dodany artykuł otrzymujesz punkty - przeczytaj o tym.
