Jura Krakowsko-Częstochowska > POLSKA

W piątek wieczorem spotkaliśmy się na polu namiotowym przy schronisku Brandysówka, w Dolinie Będkowskiej. Rozpoczęliśmy rozbiciem namiotów i rozpaleniem ogniska. Następnie przygotowaliśmy rowery oraz niezbędny sprzęt by w sobotni poranek wyruszyć w trasę. Nazajutrz po śniadaniu wszyscy z „zapałem, zwarci i gotowi” ruszyliśmy na podbój pięknych terenów Jury Krakowsko – Częstochowskiej. Zaczęliśmy od dość ostrego podjazdu z Doliny Będkowskiej. Na szczęście piękne krajobrazy powodowały, że szybko zapominaliśmy o zmęczeniu, i każdym pokonanym kilometrze (których tego dnia zrobiliśmy 58). Trudne podjazdy, ryzykowne zjazdy, tereny leśne, drogi mniej lub bardziej uczęszczane, błoto, kałuże i piaski – tego wszystkiego doświadczyliśmy podczas sobotniego treningu. Tą wyjątkowo urozmaiconą trasę przygotował dla nas Piotr. Nie sposób wymienić tutaj wszytko co po drodze zobaczyliśmy, bo Jura Krakowsko-Częstochowska jest naszpikowana licznymi atrakcjami malowniczo wkomponowanymi w piękne doliny i wzgórza. Mogli byśmy tu wymienić: ruiny zamku i mostu w Czernej z malowniczo rosnącą brzozą nad niewielkim wodospadem, Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej i św. Rafała Kalinowskiego, gdzie dziewczyny „zaczepiały” zakonników. Jedną z głównych i ostatnich atrakcji tego dnia był wjazd na szczyt stromego wzgórz, gdzie znajduje się Zamek Tenczyński. Powrót przebiegał piękną drogą rowerową pośród lasów Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego. Na pole namiotowe wróciliśmy brudni i zmęczeni, ale bardzo szczęśliwi, z pełną satysfakcją i wielkim optymizmem. Wieczór spędziliśmy omawiając szczegóły dotyczące sierpniowej wyprawy.
Na kolejny dzień Piotr również nie dał nam się nudzić. Mimo, że rano mocno mżył, postanowiliśmy trochę pokręcić pedałami. Niedziela to 35 km w nogach. Cel to Ojcowski Park Narodowy, gdzie mogliśmy zobaczyć m.in. „Maczugę Herkulesa” czy „Bramę Krakowską”.
Odległości nie były duże i jak na warunki przyszłej naszej wyprawy niezbyt wymagające. Spotkanie to jednak pozwoliło nam na integrację grupy, weryfikację sprzętu, wymianę doświadczeń oraz wspaniałe spędzenie czasu na jeździe rowerowej, która jest pasją łączącą wszystkich uczestników wyprawy „Kaukaz 2015”.
Z niecierpliwością czekamy na kolejne treningi, a myśl o sierpniowej wyprawie daje każdemu z nas wiele energii i motywacji do trenowania.
Więcej szczegółów w artykule - http://www.globtroter.pl/artykuly/3046,gruzja,armenia,azerbejdzan,kaukaz,2015,,,,,,bo,nam,sie,jeszcze,chce.html

oraz na www.BylismyTam.pl