Wyprawa "Samotnie przez Azję" > INDONEZJA

Jedna kobieta, jeden plecak i sześć miesięcy wędrówki przez Azję...tak to dokładnie ja.
Z moim podróżowaniem jest tak,że w pewnym momencie, dochodzę do etapu w którym wiem,że jedyne co mogę zrobić to rozpocząć kolejną drogę.

Krakow, Krakow, SAMOTNIE PRZEZ AZJĘ, POLSKA

Do Azji pierwszy raz wyjechałam dwa lata temu.Wylądowałam w Kalkucie i przez kolejne trzy miesiące pokonałam drogę od podnóża Himalajów po Keralę nad Morzem Arabskim. Lokalnym pociągiem przejechałam zachodnią stronę tego kraju i teraz mogę powiedzieć, że Indie na pewno nie należą do krajów najłatwiejszych. Wymagają przedefiniowania dotychczasowego patrzenia na świat. Szczególnie jeżeli jest się samotnie podróżującą kobietą, ten świat potrafi porządnie zmęczyć. Jest jednak to miejsce w stosunku do którego nie mogę pozostać obojętna. Im bardziej miałam Indii dość tym bardziej pragnęłam odkryć ich kolejną część. Zobaczyć kolejny zachód słońca z otwartych drzwi pociągu, wypić herbatę na innej ulicy, rozpocząć kolejną rozmowę. Wsiadając do samolotu powrotnego do Polski wiedziałam,że jeszcze do Azji wrócę, bo wciąż zbyt wiele rzeczy jest w niej do odkrycia.



Pomysł wyprawy "Samotnie do Azji" zrodził się właśnie z poczucia, że ten kontynent wciąż pozostaje dla mnie rozdziałem otwartym.
Dlatego 16 stycznia wylatuję do Bombaju, gdzie przez miesiąc mam zamiar podróżować północni-środkową częścią Indii. Następie Bali na miesiąc i trzy wulkany na które mam nadzieję uda mi się wejść. W marcu Malezja, z wolontariatem w rezerwacje orangutanów(przynajmniej taki mam plan, szczegóły wciąż dopinam). Tajlandię robię przejazdem w dwa tygodnie, tyle mogę być w tym kraju na wjeździe bezwizowym. Na sam koniec zostaje miesiąc podróży po Kambodży, kraju, który z tych wszystkich jest dla mnie chyba największą zagadką.

Marzenia same się nie spełniają, dlatego ja idę w kierunku realizacji kolejnego.

Zdj cia