"KONKURS" USA – Nie tylko „Route 66” > USA

Podróż za jeden uśmiech

Wyciągam palec i czekam, aż ktoś się zatrzyma, zabierze mnie do Chicago. Ale chętnych jakoś nie widać. Mija już trzecia godzina i nic. Słońce niemiłosiernie pali mnie w policzki. Zatrzymuje się pierwszy odważny. Starsza kobieta patrzy na mnie ze zdziwieniem, ale nie pyta o nic. Początkowo przygląda mi się uważnie, ja się serdecznie uśmiecham. Poczym pyta – Masz strój kąpielowy? Jestem lekko zaskoczona, ale kiwam głową, że tak. – A chcesz popływać trochę w moim basenie? W sumie czemu nie. I tak oto po niespełna 20 minutach pluskam się w wodzie razem z wnuczką i wnukiem Margaret. Nie chcę nadużywać gościnności, po godzinie zaczynam się zbierać. Ale Margaret nie ma zamiaru mnie wypuścić bez obiadu. W końcu dochodzi do wniosku, że przecież mogę zostać na noc, a ona jutro zawiezie mnie do Chicago.

Architektoniczne piękno

Chicago mnie powala. Wysokie budynki, szklane wieżowce nie zaśmiecają przestrzeni, wręcz dodają jej uroku. W Parku Millenium odpoczywam chwilkę przy akompaniamencie chicagowskiej orkiestry, a z najwyższego piętra Hancock Tower podziwiam przepiękną panoramę miasta. Następnego dnia dzięki pomocy Jean, servasowej gospodyni, kupuję starą Hondę Accord. Trochę zardzewiałą, lekko stukniętą, bez spryskiwacza i z pękniętą przednią szybą. Ale za to tanią i jeszcze sprawną.

Naturalnie

Jestem wolna i całkiem niezależna. Autostradami mkniemy jak szalone, ja i moja Hondzia. Zajeżdżamy na solną pustynie niedaleko Salt Lake City, gdzie akurat ścigają się najszybsze maszyny świata. Zostajemy na noc, pod namiotem, w wiosce miłośników prędkości, gdzie otacza nas jedynie morze białej soli. Nasz kolejny przystanek to bajeczne góry Badlands, w których jeszcze nie tak dawno żyli prawdziwi Indianie. W Yellowstown o mało nie przejeżdżam wielkiego bizona, który niespodziewanie wyłonił się zza gęstej mgły. Podziwiam przecudnie kolorowe, gorące źródła i z niedowierzaniem przyglądam się kilkunastometrowym wybuchom gejzerów. W Sequoia Park wdrapuję się, choć to niedozwolone, na jedno z największych drzew świata, a potem szybko uciekam przed strażnikiem, który chce mi za to wlepić mandat. Grand Kanion poraża mnie swoją wielkością i niepowtarzalnym krajobrazem.

Zabawowo

Pokonując setki mil przez pustynię dojeżdżam do miasta grzechu i rozpusty. Las Vegas wita mnie upałem i tysiącem migających świateł. Noc spędzam na dziesiątym piętrze szklanej piramidy przed wejściem, której stoi egipski sfinks. Przegrywam kilkadziesiąt dolarów w kasynie, podziwiam tygrysy bengalskie stojące za szybą Hotelu MGM Grand, biorę udział w konkursie tanecznym i wygrywam dwa szoty w pubie Coyot Ugly.