Co nieco o procedurach granicznych w USA > USA

Sporo przelotów lotniczych do Ameryki Południowej odbywa się przez Stany Zjednoczone. Plusem takiego rozwiązania jest czasem cena samego przelotu, niewątpliwym, i to dość dużym, minusem jest niestety konieczność posiadania amerykańskiej wizy.

USA są bodajże jedynym krajem na świecie, który wymaga wiz od osób przylatujących, nawet jeśli nie wychylają nosa poza strefę tranzytową. Jest to oczywiście dość uciążliwe i przede wszystkim mocno kosztowne, choć wiza wyrobiona jest ważna przez 10 lat (no i w razie czego można pomyśleć o zwiedzaniu USA w kolejnych latach).

Przed wyjazdem należy pamiętać o tym żeby takową wizę ze sobą mieć (ja np. mam takową w starym paszporcie, więc na wyjazd przez USA muszę wieźć 2 paszporty), bo oczywiście linie lotnicze sprawdzają, czy dana osoba taką wizę ma (bez wizy nie wpuszczają do samolotu). Dodatkowym warunkiem dostania się do samolotu jest podanie tzw. dane APIS (Advance Pasengers Information System). Co najmniej na 72 godziny przed wylotem należy dostarczyć linii lotniczej (bądź agentowi za pomocą którego kupiło się bilet następujące dane:

- Numer paszportu
- Obywatelstwo
- Kraj wydania paszportu
- Data ważności paszportu
- Imię i nazwisko dokładnie tak jak jest napisane w paszporcie
- Płeć i data urodzenia pasażera
- Adres i kontakt telefoniczny w kraju docelowym (dotyczy USA), w przypadku tranzytu wystarczy podkreślenie, że jest to lot tranzytowy.

Przy nadawaniu bagażu należy pamiętać, że i tak trzeba będzie go odebrać osobiście w amerykańskim porcie lotniczym i przenieść / przejść przez kontrolę celną, wypełniając wcześniej stosowny formularz (ostatnio można zrobić to również przez Internet, przy okazji warto zapoznać się z listą artykułów, których na teren Stanów wwozić nie wolno - http://www.cbp.gov/xp/cgov/travel/)

Po przylocie na lotnisko warto dość szybko przemieścić się do kontroli paszportowej – jedna z dłuższych kolejek jakie widziałem kiedykolwiek na jakimkolwiek lotnisku (swego czasu w Newark czas oczekiwania na dostanie się przed oblicze urzędnika imigracyjnego to była co najmniej godzina). Najważniejsza jest sama procedura przed urzędnikiem – to w końcu on (lub ona) podejmuje ostateczną decyzję o wpuszczeniu nas (bądź nie) na terytorium Stanów Zjednoczonych. Oczywiście czeka nas również skanowanie palców obu rąk i siatkówki oka (ciekawe gdzie te wszystkie dane im się mieszczą) oraz najważniejsze pytanie – po co jedziemy do USA – pokazanie biletu na kolejny lot powinno zamknąć sprawę.

Po załatwieniu procedur imigracyjnych czeka nas jeszcze przejście do miejsca gdzie znajdują się nasze bagaże (uwaga będąc kilka razy w Miami, zdarzało się, że zamiast krążyć na pasie, bagaże były wrzucone na kupę w kącie lotniska) i następnie udanie się z bagażem do kontroli celnej (przy tranzytach bagaże nie są poddawane jakieś wnikliwej kontroli). Następnie, jeśli nie wychodzimy ze strefy tranzytowej (jeśli mamy kartę pokładową na kolejny lot) trzeba znaleźć miejsce, gdzie bagaż zostanie zabrany na kolejny lot, jeśli wyjdziemy z tej strefy, czeka nas normalna procedura nadawania bagażu, obejmująca stanie w długich kolejkach, pokazywanie paszportu kolejnym urzędnikom, itd.