Szlakiem Wulkanów > ROSJA, GRUZJA, TURCJA, IRAN

Pomysł na wyprawę zrodził się w naszych umysłach (Mateusza i Grześka) podczas zeszło rocznego wyjazdu do Uzbekistanu i Kirgistanu. Podczas przebywania w base campie pod pikiem Lenina uznaliśmy, że fajnie by było wejść na szczyt. Jednak ze względu na brak doświadczenia i braki sprzętowe nie było to w naszym zasięgu. Od razu uznaliśmy, że w następnym roku trzeba się lepiej przygotować i zdobyć jakiś szczyt. Jako że nie mieliśmy zamiaru porywać się bezpośrednio na siedmiotysięcznik zaczęliśmy myśleć o trochę niższych górach. Wybór był prosty - Kazbek ( 5047 m n.p.m. ). Majestat i piękno Kazbeka mieliśmy już przyjemność podziwiać w 2011 roku podczas wyjazdu do Gruzji. Od tamtego czasu pomysł wejścia na szczyt ciągle chodził nam po głowach.

Już po powrocie do Polski pierwotny plan dość mocno ewoluował. Postanowiliśmy rozszerzyć nasz plan o wizytę w Iranie. Podczas spotkań z innymi podróżnikami wysłuchaliśmy wielu niezwykłych opowieści o tym kraju oraz ludziach tam mieszkających. Chęć poznania tamtejszej kultury odczucia tego klimatu na własnej skórze i zaowocowała dodaniem kolejnego punktu na naszej wyjazdowej mapie. Z racji górskiego charakteru wyprawy zdecydowaliśmy się na wejście na górę Damavand ( 5604 m n.p.m ) - potężny stożek wulkaniczny znajdujący się w pobliżu Teheranu. Następnie uznaliśmy, że po drodze z Gruzji do Iranu wejdziemy na kolejny pięciotysięczny szczyt. Ararat ( 5137 m n.p.m ), najwyższy szczyt Turcji znajdujący się na pograniczu turecko-armeńskim. W ten oto sposób powstał plan na podróż zakładający wspinaczkę na trzy wulkany.

Pomysł na zdobycie Elbrusu ( 5642 m n.p.m. ) pojawił się trochę poźniej. Uznaliśmy, że będąc w pobliżu tej góry nie możemy przegapić okazji na wejście na jeden ze szczytów zaliczny do korony ziemi. Po niedługim namyśle poszerzyliśmy nasz plan o czwarty pięciotysięcznik.