Podróż w czasach zarazy > IZRAEL, LITWA, POLSKA

W tym roku postanowiłem spędzić kilka dni na pustyni Negev, a pozostały czas - w Eilat nad Morzem Czerwonym.

Mitzpe Ramon, Pustynia Negev, Widok na krater, IZRAEL

Avdat Park, Pustynia Negev, W drodze do źródła, IZRAEL

Chociaż trafiłem na załamanie pogody, nie było najgorzej ponieważ odwiedziłem większość miejsc z mojej listy. Jako bonus zaliczyłem burzę piaskową i sztorm.

., Eilat, Na plaży w czasie sztormu, IZRAEL

Gdy wylatywałem do Izraela 5 marca br., w Polsce odnotowano pierwsze zakażenia koronawirusem, tymczasem - gdy nadszedł czas powrotu, o północy 14 marca odwołano wszystkie loty z i do Polski, co znaczyło, że samolot Ryanaira nie przyleci po mnie. Na stronie LOT-u została uruchomiona aplikacja „Lot do domu”, na której każdy mógł zapisać się na lot do kraju. Zajrzałem na listy krajów, do których miały być wysłane samoloty z Polski, niestety Izraela tam nie było; w dodatku ceny biletów za loty spoza Europy wynosiły od 1000 złotych wzwyż. Nic, tylko zapisać się i czekać, tylko jak długo? Rano udałem się do portu lotniczego Eliat Ramon sprawdzić, czy są inne możliwości.

., Pustynia Negew, Z lotu ptaka, czyli z samolotu, IZRAEL

Okazało się, że Ryanair o 18.15 leci do Kowna, zaś w poniedziałek o 19.20 do Pragi. Wystarczyło przebukować bilet i lecieć, niestety - jak dowiedziałem się od strażniczki na lotnisku - agent Ryanaira przyjdzie dopiero na 3 godziny przed odlotem. Cóż było robić... Wróciłem do hotelu, zjadłem obiad, spakowałem się i wróciłem na dworzec autobusowy w Eilat, skąd miałem transport na lotnisko. Byłem jedynym pasażerem. Kierowca ze smutkiem mówił do mnie: - zobacz co się dzieje, wkrótce pozamykają hotele, restauracje, turyści wyjadą i co dalej? Życzyłem mu zdrowia i szczęścia licząc, że szczęście mnie nie opuści i załapię się na lot do Kowna. Gdy znalazłem się w holu terminalu, podeszła do mnie strażniczka, z którą kilka godzin wcześniej rozmawiałem i oznajmiła, że powinienem szybko dokonać odprawy bagażu, a następnie udać się na stanowisko Ryanaira. Ja na to: - ale jak? Przecież nie mam jeszcze biletu. Pani na to: - nie szkodzi, najpierw odpraw się, a później idź po bilet. Tak też zrobiłem i za chwilę bez problemu i dopłaty trzymałem w ręku bilet na lot do Kowna. Mój samolot wystartował zgodnie z planem. Na pokładzie było kilkadziesiąt miejsc wolnych. Wśród pasażerek były jeszcze dwie panie z Polski, trochę się zdziwiłem, że rodacy nie skorzystali z tej możliwości, woleli zostać i czekać - nie wiem jak długo - na specjalny samolot.



Lot był z przygodami. O godzinie 20.00 przymusowe lądowanie w Pafos na Cyprze, podobno z powodu awarii toalet. Potrzymali nas półtorej godziny w samolocie do czasu dolotu zamiennika z Tel Avivu.

., Pustynia Negew , Z wysoka, IZRAEL

Spacerkiem pokonaliśmy 400 metrów pomiędzy samolotami, by po wejściu na pokład zająć swoje miejsca. Samolot ruszył na pas startowy, zaś pasażerowie oklaskami podziękowali za sprawną akcję. Tuż przed godziną 2.00 wylądowaliśmy w Kownie, gdzie czekał mnie mały szok temperaturowy: – przed wylotem w Eilat było powyżej 25°C, tymczasem w Kownie powitały mnie ośnieżone trawniki, a termometr pokazywał -5°C. W mocno wychłodzonym namiocie zmierzono nam temperaturę i podano mi do wypełnienia stosowny kwestionariusz i długopis, w którym zamarzł tusz. Z plecaka dobyłem własny, rozgrzany i bez trudu wypełniłem rubryki.

Z lotniska w Kownie dobrzy ludzie podwieźli mnie na dworzec autobusowy, ale niestety wszystkie autobusy do Polski zostały odwołane. Na dworcu autobusowym koczowałem do otwarcia supermarketu o godzinie 7.00. Zakupy tradycyjne: chleb litewski, kwas chlebowy i coś do chleba. O 7.20 miałem autobus do oddalonego o 50 km od Kowna Mariampola, co znacznie przybliżyło mnie do polskiej granicy. Z Mariampola - kolejny autobus do Kalwarii, a skąd do polskiej granicy już tylko 15 km. Zarzuciłem na plecy 25 kilogramowy plecak i ruszyłem w kierunku granicy. Drogą, po której setki TIR-ów powoli zmierzało w kierunku Polski. Przeszedłem może kilometr, próbując zatrzymać przejeżdżające od czasu do czasu samochody, wreszcie zabrałem się z panią, która mieszka od granicy ok. 7 km.

.W drodze do granicy, Kalwaria, 14 km korek , LITWA

TIR-y powoli podążały prawym pasem jezdni, pani swoim autem musiała jechać pod prąd zatrzymując się co chwila, by przepuścić nadjeżdżające samochody z przeciwka. Wreszcie musiałem pożegnać się z sympatyczną Litwinką i dalej, z buta, podążałem do granicy. Po ok. 3 km wędrówki wzdłuż stojących w kolejce TIR-ów trafiła mi się kolejna podwózka. Tym razem zabrałem się z pomocą drogową do litewskiego punktu kontroli. Jeszcze kilometr pieszo i ... zostałem poddany badaniu temperatury i zobowiązany do wypełnienia formularza. Pouczono mnie w kwestii 14 dniowej kwarantanny i ok. godziny 10.00 przekroczyłem polską granicę z nadzieją, że podwiezie mnie ktoś do Suwałk. Po pół godzinie machania ręką do zbliżających się samochodów zatrzymała się taksówka, którą dojechałem do Suwałk. Z Suwałk mogłem pojechać autobusem do Białegostoku, skąd kursują pociągi do Gdańska z przesiadką w Warszawie, jednak darowałem sobie tę okrężną trasę i zdecydowałem się na autobus do Ełku.